Binnen 14 dagen…

Binnen 14 dagen was het alweer raak! Nog geen twee weken waren we onderweg in het nieuwe jaar, en dus gestart met de WVGGZ, of het was al zover: Cliënt belt dat ie gedwongen opgenomen is. En dat dat onder valse voorwendselen is gegaan. Zogenaamd was hij te zien op videobeelden tijdens het slopen van een auto en het ingooien van ruiten. Een buurtcoördinator van de betreffende zorgverlener had hem herkend. En dus werd hij “op de telex gezet” wat zoveel betekent als gesignaleerd gezet bij de politie, zodat, zodra de medewerkers van Taxi Snor hem ergens zien, hij meteen wordt aangehouden en naar de HIC van de zorgverlener wordt gebracht.

En zo geschiedde…

En dan begint al snel mijn telefoon te rammelen. Cliënt compleet over de emmer. Want hij had het niet gedaan, en alweer werd hem onrecht aangedaan door alweer dezelfde zorgverlener, waar hij niet vanaf kan omdat ze in zijn woonplaats monopolist zijn. Dat de behandelrelatie al vier jaar stuk is, doet er niet toe. Hij staat onder machtiging, en dus ben je geheel overgeleverd aan de, nu ook weer, doodenge grillen van je zorgverlener. En mijn cliënt mag psychisch kwetsbaar heten, maar dit trekt weer zo’n wissel op hem, dat ze hem ook geen herstel gunnen. En dat is niet het eerste wat ik meemaak met deze zorgverlener. Ik zou er een boekje over open kunnen doen, en dat ga ik ook doen. Tegenover onderzoeksjournalisten van Follow the Money. Samen met nog veel meer zorgcowboys bagger.

Toen zijn advocaat mede namens mij ging aandringen de betreffende video te willen zien, kwam er een mededeling..

Van de “geruchten” die er gingen over cliënt, was niks van waar gebleken. Ja ze zeiden het echt. Eerst was het met 100% zekerheid te zeggen dat het cliënt was die op de video hooligan voor beginners in de praktijk aan het brengen was. Cliënt vroeg zich af of dit niet wederrechtelijke vrijheidsberoving was. Ik snapte zijn redenering. Zelf gok ik erop dat ze daar vast wel weer een uitvlucht voor hebben. Wat ik vooral stuitend vind is de absolute nonchalance waarmee ze dit cliënt menen te mogen aandoen.

Ook de houding van de rechter in zaken met psychisch kwetsbare mensen, is op zijn minst vooringenomen te noemen.

Want nooit zal een rechter eens kritisch kijken naar de inbreng van de psychiater. Ooit heb ik samen met deze cliënt een hele berg gegevens, video’s, en feiten verzameld en in een website gepresenteerd, om de rechtbank eens voor te lichten over de laatste nieuwe inzichten op het gebied van het ziektebeeld van client. In die periode was hij een halfjaar niet bij de zorgverlener geweest. Dus was de opdracht aan zijn advocaat dat in te dienen en mij als degene die cliënt dagelijks had gesproken, mede op te roepen om mijn zegje te kunnen doen. Beide zijn niet gebeurd. Ze heeft de stukken niet ingediend en mij niet op laten roepen. Vervolgens liegt de behandelaar het zo bij elkaar, dat het lijkt alsof er een gewone behandelrelatie bestaat en zij zich een gedegen oordeel konden vormen aangaande de toestand van cliënt. En zo keurt de slager niet alleen zijn eigen vlees.. Hij bepaalt ook zelf de kwaliteiten waaraan het vlees moet voldoen.

WVGGZ maakt dat er niet beter op.

Want op het moment dat je als burger in beeld komt bij de gemeente als zijnde iemand die wellicht gedwongen behandeling nodig heeft, dan wordt die beoordeling geheel overgelaten aan de GGZ die daarna ook moet gaan behandelen. Dat werkt frauduleus handelen in de hand. Dat zie je wel weer bij de zelfregulering die accountants zichzelf hadden opgelegd. Bij controle bleek in 60% van de gevallen iets niet te kloppen. Kijk, en als jou financiering onder druk staat, dan is elke patiënt er een. En dus komt zo’n GGZ medewerker niet beoordelen of er behandeld moet worden. Maar wel wat er behandeld gaat worden. En dat was precies niet de bedoeling.

Althans, dat vind ik…

Nikkie laat zien dat het mag.

Nikkie de Jager, of Nikkie tutorials zoals de influencer in make up en mode op social media heet, heeft vandaag laten zien dat het mag: Jezelf zijn. Ook liet zij weten dat er mensen zijn die, omdat jij er het verder niet over had, menen dat je chantabel of afpersbaar bent als je niet van de daken schreeuwt een transgender te zijn. Dit terwijl het juist zo leuk is als transgender dat iedereen je ziet als van het geslacht dat jij altijd had willen zijn. Want is ze een mooie vrouw of wa? Maar jaloezie en afgunst triggerde iemand te dreigen met openbaarmaking van haar “grote geheim”. Dit terwijl er een heel ander geheim vandaag geopenbaard is: Dat ze nog veel harder heeft gewerkt om te komen waar ze nu is, als dat wij al dachten.

En dat verdient diep respect.

En ik begreep dat ze dat ook volop krijgt in de vorm van bergen positieve reacties. En terecht. Want ga er maar aanstaan, van geslacht wisselen. Daar komt zoveel bij kijken, en het leidt je door zoveel ups en downs, dat dat alleen een reden zou kunnen zijn er niet aan te beginnen. Maar je moet als je leeft in de wetenschap dat je in een verkeerd lichaam zit.

Gelukwensen

Ik wens haar dan ook bergen hervonden geluk, na deze coming out en de chantagepoging. Ook wens ik haar een honkbalknuppel en vijf minuten alleen met de dader. Want koppen verbouwen, daar verdiend ze al een aardige boterham mee. En verbouwen met een honkbalknuppel, is een mooie aanvulling op haar vakkennis.

U, mijn lezers, wens ik voor 2020 dezelfde passie voor je werk als Nikkie

Of als mij. Want dat hebben we gemeen, we doen het vanuit passie. En ik weet dat dat voor velen van u niet het geval is. De meeste mensen werken omdat het moet van de hypotheekbank, en in een functie die past bij het ooit behaalde diploma. Maar doe je dat waar je gepassioneerd van kan worden, dan ga je dat in alles merken. Het kost minder energie, het levert meer op en je blijft erbij lachen. Houd je nog tijd over ook.

Ik houd het hierbij

Want een goed voorbeeld doet vanzelf goed volgen. En daar is er weer een van bijgekomen vandaag.

Althans, dat vind ik.

Een ongelukkige week

Aart Staartjes is zwaar gewond geraakt, doordat een automobilist hem zo uit zijn scootmobiel knalde. Wederom is er een complete airliner verongelukt, dit keer omdat Iraans luchtdoelgeschut het toestel uit de lucht knalde. En ik was niet de enige die het opgevallen was dat Angela de Jong nogal in het nieuws was. Het regende de laatste dagen berichten, ingezonden brieven en columns over de nr 1 tv recensent van Nederland. Daar kom ik als laatste in deze column op terug, want dat wordt het lichtpuntje van dit verder niet zo vrolijke verhaal.

Want alweer? Hoe dan?

De hele wereld wist van de rel tussen Iran en Trumposetië. Ook was er nog maar een paar uur daarvoor door Iran een vergeldingsactie geplaatst. Toch was Teheran airport gewoon open. En toen het toestel bomvol studenten en andere voornamelijk Iraniërs en Canadezen linksaf sloeg richting volgende bestemming, schrok dat ene luitenantje dat dit weekend voor het eerst het luchtdoelgeschut mocht bedienen, zo erg dat ie meteen inkomend wapentuig meldde maar helaas geen gehoor kreeg. En toen moest ie zelf beslissen… En niemand had hem verteld dat alles dat van achteren kwam, en linksaf zou draaien, precies boven zijn werkplek, het burgerluchtvaart verkeer was dat gewoon van Allah Akbar Airport kwam nabij Teheran. En uiteraard leef ik mee met alle nabestaanden, ook die van MH 17, die dit weekend herbeleven dat het een lieve lust is. Maar ik moet toch ook even aan dat luitenantje denken. Die zijn opperbevelhebber hoort zeggen dat ėėn man een onvergeeflijke fout heeft gemaakt. En de rest van zijn hoogstwaarschijnlijk korte leven doorbrengt in de wetenschap dat hij honderden families in het verdriet heeft gestort.

Maar onderschat ook de ellende niet van de chauffeur die Aart Staartjes aanreed.

Die moet nou thuis uit gaan leggen dat ie meneer Aart op sterven na dood heeft gereden. Ga er maar aan staan. Er vanuit gaande dat ie kleine fans thuis heeft zitten, heeft de man een zware gang te gaan. Sommige dingen wil je je kinderen gewoon besparen. Luchtdoel-raket-ongelukken bijvoorbeeld. Maar ook meneer Aart ongelukken..

Om nog maar een knal aan te halen..

Ook wil je je kind zware verwondingen besparen omdat ie 12 dagen na nieuwjaar een vuurwerkbom laat knallen. Kijk, en wij waren vroeger geen haar beter. Maar de knallers van toen waren niet zwaar genoeg om als oorlogstuig te dienen, en wij waren er na nieuwjaar wel klaar mee. Want je wilde ook weer een keer af van die enorme piep in je oren. En mijn moeder wist altijd precies wanneer wij weer klandestien liepen te stoken en binnen een dag wie het aan ons verkocht. En tussen kerst en nieuwjaar kneep ze een oogje toe. Maar tussen Sinterklaas en kerst en na 1 januari moest je het niet wagen met vuurwerk te gooien. Want dan zwaaide er wat. En ik weet, je mag ze niet meer slaan. Maar wel dreigen om hun PlayStation X-Box of mobiel op te blazen met hun eigen vuurwerk. Of een daad te stellen, en het gewoon te doen. Volgend jaar gegarandeerd een rustige nieuwjaar. Wedden?

En dan nu, Angela.

Mijn vorige blog is uitstekend gelezen. Een klein recordaantal lezers wilde alles weten over de kont van Angela. En deze week koos werkgever AD in het redactioneel commentaar voor een frontaal tegenoffensief. Een linkse directe gevolgd door een uppercut en afgemaakt met een ware Rico Verhoeven style ram op de muil van alle liegende azijnpissers. Want wat denk je? Nul euro. Dat krijgt mijn favo tv columniste betaald per tv optreden. Zit al in haar salaris van AD. En nog een feitje: Als ze ergens zit, dan is dat als uithangbord van de werkgever. En in goed overleg met de werkgever. Jawel. Zelf was ze nog even op radio 1. En al dat gezeik over haar noemt zij business as usual. Kijk, my kind of girl!

Concluderend

Voor teveel mensen was het een ongelukkige week. Met teveel knallen zover na nieuwjaar. Maar ook die weken horen erbij. Ik hoop heel chauvinistisch dat de MH 17 nabestaanden weer snel hun rust terugvinden. En luchtruimen voortaan dichtgaan zodra er een conflict begint.

Althans dat vind ik.

De te dikke reet van Angela de Jong

Sinds, pakweg, een jaar is er een nieuw fenomeen op mijn televisie radar verschenen. Je kent het wel, ineens was het er. je weet niet wanneer het precies kwam, maar het hoort er meteen bij. O ja, en is niet meer weg te denken van je radar.

Er zijn vriendenkringen, die zo’n vriend in hun midden hebben.

Waarvan je ook niet meer weet wie hem ooit meebracht. Nou, voor mij is dat tv columniste van AD.nl Angela de Jong. Plotseling dook ze op in mijn tv wereldje. Zat ze aan tafel bij DWDD. Sindsdien is zij een van de bekendste Nederlander geworden. Toevallig of niet, als ze het ook maar waagt ergens op tv te verschijnen, dan zie ik het. Wordt er over haar geschreven dan lees ik het. Vraag me niet hoe het komt, want het is nou niet bepaald zo dat ik er speciaal moeite voor doe.

Nou is ze, vanwege haar eigenlijke baan, ook wel erg veel in het nieuws verschenen het laatste jaar.

Ze schrijft namelijk 5x per week een recensie over iets op tv. Daarbij benoemd ze haarfijn de pret- en pijnpunten van hetgeen ze recenseert. Gewoon, nuchter, to the point en kritisch. Dat weet ik omdat ik, nadat ik haar dus her en der met tv kijken was tegengekomen, klandestien het AD ben gaan uitpluizen opzoek naar de bron van alle commotie rondom haar persoontje. Want dat was er in ruime mate de laatste tijd. Met name haar eigen optredens op tv worden her en der breed uitgemeten en beoordeeld/veroordeeld.

En de meningen vallen uiteen in je haat haar, of je bent een fan van haar.

De meeste mediacritici verguisen haar, omdat ze op tv gerust even wil komen uitleggen waarom ze vind wat ze vindt of schreef wat ze schreef. Eva Jinek had haar afgelopen vrijdag nog aan haar nieuwe tafel. En diezelfde avond was het commentaar niet van de lucht. Slim van Jinek, ‘s-lands nummer 1 tv criticus uit te nodigen, want schrijf dan nog maar eens een kritische column.. Dat ging zo door tot vandaag, dinsdag. Angela was te vaak zelf op tv, ze schrijft complete televisieprogramma’s van het scherm, met een lichte fetish voor het elimineren van haperende talkshows. Als ze iets negatiefs schrijft, dan is ze de bitch die programma’s moedwillig de grond in schrijft, maar waagt ze het twee keer iets positiefs te schrijven over een programma, dan zal ze door het betreffende programma wel worden uitgenodigd voor een schnabbel. Want dat ze zich voor optredens laat betalen, deugt natuurlijk ook al niet. En sinds afgelopen vrijdag, en dat bevestigde ze zelf ook in haar column van gisteren, weten we dat ze ook nog een te dikke reet heeft.. Martijn Koning kwam zijn slecht ontvangen oudejaarsconference goed praten bij Jinek en maakte van de gelegenheid gebruik Angela’s goed gevulde derrière te becommentariëren.

Wat ik niet begrijp, is de ophef rondom mevrouw de Jong.

Wat mijzelf betreft; Ik ga haar steeds leuker vinden. Niet bepaald dom, scherp met haar pen, maar zonder vilein te worden en ik kan me meeste tijd nog vinden in haar analyses ook. Een heerlijk nuchter wijf en net een echt mens. Die wil je als tijdelijke buuf bij het kamperen. Wordt zeker gezellig. Maar goed, da’s mijn persoonlijke mening. En die kont is wat mij betreft alleen maar een pré. Maar voor heel veel media hotemetoten, Twitter baggeraars en televisie failures is zij zowat satan zelf. En nogmaals, daar begrijp ik helemaal niks van. Want om haar optreden bij Jinek nog maar eens aan te halen, daar zat ze vorig jaar in de eerste uitzending van het jaar ook. En het jaar daarvoor volgens mij ook. Om samen met Jinek het komende televisiejaar te bespreken. Dat is namelijk een expertise van haar. Om diezelfde reden nodigde ze ex voetballers of trainers uit als ze het over voetbal wil hebben, en Sander van der Wulp als het over politiek moet gaan. En het snijd nog hout ook, wat Angela de Jong weet in te brengen. Want zegt zij dat jouw favoriete programma het volgende seizoen niet gaat halen, dan begin maar vast met afscheid nemen hoor, want die zie je nooit meer terug.

En schnabbelen doet tout bekend Nederland.

Zolang ze onder de Peter R de V-norm blijft, zie ik het probleem niet. En programmamakers vragen haar, en niet andersom. Dan nog over wat ze schrijft: Eens schreef zij een kritisch stukje over onze nationale natte scheet Gordon, Goor voor vrienden, en het commentaar, vooral van Goor zelf, was niet van de lucht. Die fittie leiden ertoe dat het zijne keizerlijke doorluchtigheid Matthijs van Nieuwkerk behaagde beide eenvoudige burgers te ontbieden te zijner paleis teneinde aan de hoftafel van zijne doorluchtigheid, eens flink te kunnen discussiëren met de venijnige penvriendin en de natte scheet. Mevrouw de Jong zat er. Klaar om haar ongezouten kritiek op Goor te verdedigen. Maar de natte scheet belde op het laatste moment af. Kijk en dan ben je gewoon een wijf met ballen. En met grotere ballen als die van Goor.

Nou, en dat mag ik wel.

Want waar praten we nu eigenlijk over? Een fucking tv recensent. Een columniste met een scherp oog voor wat het Nederlandse publiek wel of niet wenst te consumeren qua tv. En haar column zit nog in het premium aanbod van het AD ook. Dus, tenzij je dat klandestien weet te ontwijken zoals ik, wordt haar column echt niet door elke tv kijker gelezen, en zij niet geheiligd als ‘s-lands tv goddess.

Mijn conclusie is simpel..

Al die vileine mediamannetjes, twitterbaggeraars en overige criticasters van mijn favo tv columniste vinden eigenlijk dat ze groot gelijk heeft, maar omdat falen geen optie is, dat nooit kunnen toegeven. En zeker niet aan een vrouw, zo lijkt het. Want wat dat betreft is er in dit land de afgelopen 40 jaar helemaal niks veranderd. Een vrouw met autoriteit, het blijft moeilijk voor de haantjes in het hok.

Althans dat vind ik.

Tot de volgende maar weer.