Open brief aan AD’s Angela de Jong
Beste Angela,
Heb ik nieuws voor jou! Want geloof het of niet, maar jij bent een absolute lezersmagneet, en niet alleen voor jouw eigen krant het AD. Welnee, je bent vanaf de eerste keer dat ik over je schreef, een ware klikken machine, als te zien in de zoekresultatenanalyse met de meeste klikken naar dit blog. Het blogbericht heeft dan ook de pakkende titel “De te dikke reet van Angela de Jong”, en gaat over mijn ontdekking van jouw persoon, en de bakken stront die er destijds over jou werden uitgestort.
Ik moest vandaag toevallig weer eens in de Google Analytics app zijn, en nog altijd preikt het blogbericht met jouw kont in de titel helemaal bovenaan de lijst met meeste klikken.
En we zijn nu toch echt zo’n twee jaar verder. Ik overweeg dan ook om ala de columns van Peter Heerschop, die nog altijd zijn columns op radio 538 begint met “Lieve Marianne” als ode aan schaatster Marianne Timmer, een lieve Angela te gaan schrijven. Maar er is een probleem: Ik schrijf kritische stukjes vanuit mijn functie als VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving. En een flinke kont, is met de beste wil van de wereld, niet als handicap te typeren. Dus die optie valt helaas af.
Toch eer ik jouw werk als nationaal televisie thermometer, vandaag met deze open brief.
Want laten we wel wezen, je bent een van, of zelfs de best gelezen columnist van Nederland. En daar heeft deze prutser in de marge dan toch maar mooi tegenop te kijken. En vooral ook iets van te leren. Zoals niet met naam en toenaam affikken tot op de veters. Of wel, maar dan ook het tegengeluid niet negeren. En humor. Je moet af en toe een kwinkslag maken, om niet in de grote zwarte brij van negativiteit te verdwijnen.
Wat jij mee hebt is jullie uitstekende SEO specialist en landelijke bekendheid.
Want die zoekmachine optimalisatie mannen van het AD, kunnen er wat van. Ik kom met al die statistieken niet verder als constateren dat jouw naam klikken genereerd, en ik dus voor mijn zomerafsluiter dat gegeven moet uitbuiten. En dus vandaag viert mijn blog jouw succes. Tsja, beter goed gejat als slecht zelf bedacht, moet je maar denken.
En hoe sluit je nou zo’n goed gejatte column af?
Nou gewoon, door jou en al mijn andere lezerspubliek een hele prettige zomer toe te wensen. En jou te laten weten dat als jij het koffietentje uitzoekt, ik immer bereid ben om collegiaal overleg te voeren. Bijvoorbeeld over het feit dat we allebei niet van kramperen houden. En hoe ik wars blijf van sterallures, net als jij.
Mocht je wederom naar je geliefde Italië vertrekken, dan wens ik je maximaal genieten toe. Ga je ergens anders heen, gebruik je open blik om te ontdekken wat er te ontdekken valt. Ik blijf thuis, hier in het mooie ‘s-Hertogenbosch. Want lokaal sponsor ik de middenstand en bij mooi weer is de markt hier mooier als die in Rome.
En mocht het toch echt nodig zijn, klap ik er hier weer een kritisch blogbericht uit. Want als ik 1 ding geleerd heb van 12 jaar Rutte aan de macht: Blijf scherp, want voor je het weet, een hele toeslagen affaire in je reet. Want Rutte slaapt nooit. Die zet alleen zijn actieve herinneringen uit bij gelegenheid.
Fijne zomer, een geweldige vakantie en hopelijk tot ziens in augustus!
Kleine leestip: Hier vindt je de website van mijn eerste boek. Het is een ebook over het geweldigste pleeggezin ooit. En te koop op Bol en Amazon. De links vindt je op de website. Veel leesplezier!
Althans, dat vind ik.
