Die afzegging door de gesloten jeugdzorg instelling zegt veel over de stand van de jeugdzorg in Nederland.

Laatst heeft stichting Het vergeten kind een onderzoek gepubliceerd over de gesloten jeugdzorg. En dat loog er niet om. Zelf heb ik contact met iemand die momenteel, en 18 jaar is, en in de laatste maanden van een verblijf in de gesloten jeugdzorg zit. Zo krijg ik een aardig beeld van hoe de hazen lopen in de gesloten jeugdzorg, en ik heb niks positiefs te melden kan ik u mededelen.

Op Twitter publiceerde een 17 jarige een teleurstellende afzegging

Op Twitter ontdekte ik een aantal actief twitterende ex gesloten jeugdzorg slachtoffers, ik kan het niet anders noemen, die rondom het publiceren van het onderzoek en de bijbehorende petitie hun verhaal deden. Een van hen, 17 jaar oud en nog niet heel lang weg uit de gesloten jeugdzorg, had een afspraak gemaakt met de manager van de instelling waar ze zat, om aan het team dat voor haar verantwoordelijk was tijdens haar verblijf, eens te komen vertellen wat al die maanden gesloten jeugdzorg met haar gedaan hadden. Die afspraak, gemaakt voor de start van de campagne van stichting Het vergeten kind, werd vrij laat ook weer afgezegd. En dit met het argument dat het team de campagne, waaraan hij/zij haar medewerking terecht verleende, als bedreigend ervaarde. En die afzegging met dat argument in de richting van een onschuldige 17 jarige zegt alles over de stand van zaken in de gesloten jeugdzorg.

Los van het onbeschofte, zegt het veel als jij een hoognodige roep om verandering als bedreigend ervaart.

Want onbeschoft is het. Maar vooral de argumentatie van het team zegt alles over de manier van werken en denken in de gesloten jeugdzorg. Waar juist die kinderen gebaat zijn bij structuur, regelmaat, onvoorwaardelijke liefde en duidelijke grenzen, krijgen zij mensen tegenover zich die ze desnoods met geweld dwingen gedrag te vertonen dat men als verantwoordelijken als gewenst ziet. Zaken waaraan zo’n kind troost of plezier beleeft, of steun bij vindt, dienen verdiend te worden. En waar een knuffel geboden is, zet men 2 volwassenen in om je naar de isoleercel of comfortkamer (Een isoleercel nieuwe stijl. Hufterproof met kussen van de vloer tot aan het plafond) te slepen, omdat je door diezelfde volwassenen wordt aangemerkt als niet meewerkend. Want, je zal ook eens vragen met rust gelaten te worden omdat je verdrietig bent. Natuurlijk niet. Want voor het handhaven van de macht is het wel nodig dat je als volwassen jeugdzorg mishandelaar je macht laat gelden. Iets anders kan ik er, helaas, niet van maken.

Ook is behandeling meestal niet de eerste prioriteit.

Men dwingt kinderen eerst in het gelid van de betreffende afdeling te lopen, straft ongewenst gedrag af met isolatie of een aangepast programma en vroeg naar bed. Maar therapie, of een andere vorm van behandeling, zal heus ook weleens onderdeel zijn van het verblijf in zo’n instelling, maar de voorbeelden die ik ken hadden allemaal 1 ding gemeen: Behandeling van hun problematiek begon pas nadat ze de gesloten jeugdzorg hadden verlaten. Om het over de echte noden van zo’n kind maar te zwijgen. Want macht uitoefenen laat zich niet verenigen met onvoorwaardelijke liefde geven.

En wat doet het meisje wiens afspraak met het verantwoordelijke team niet doorging?

Die schreef een brief aan de politiek. Die zal ik onder dit blogbericht proberen te laten zien. Anders sta er de link er naartoe.

Femke Willemse, 17 jaar, schrijft na haar verblijf in de gesloten jeugdzorg een brief aan politiek Nederland

3 februari 2022

Beste meneer/mevrouw,

Mijn naam is femke Willemse ik ben 17 jaar oud en ben nu ongeveer 2 en een halve maand uit de gesloten jeugdzorg weg. Ik heb daar anderhalf jaar gezeten en veel vervelende traumatische dingen meegemaakt net als (helaas) vele andere kinderen.Ik ken u niet, weet niet welke functie u heeft of wat uw politieke standpunten zijn. Wat ik wel hoop te weten is dat je iets om de jongeren en kinderen van nederland geeft. En wat er momenteel gebeurt is niet oké.Dit wordt duidelijk uit meerdere ervaringsverhalen maar ook uit het onderzoek van het vergeten kind. Hieruit blijkt opnieuw hoe de gesloten jeugdzorg faalt om er voor ons als “kwetsbare” jongeren te zijn.Scheur Kleding en dekens, brandwerende matrassen en een camera in het hoekje van mijn slaapkamer. Dat is wat voor een tijd mijn kamer was. Niets om me mee te vermaken, me af te leiden of me getroost te voelen.die dingen die ik nodig had om me getroost en minder eenzaam te voelen kon ik “verdienen” maar waarom moet een kind dat in zo’n positie verkeert ook nog dingen gaan verdienen. dat is als zeggen tegen een persoon met een gebroken been dat het z’n rolstoel of krukken moet verdienen.ik ben de tel kwijt hoe vaak ik in de comfortroom heb geslapen, op gegeven moment standaard namelijk. ik liet zelfs mijn spullen gewoon daar liggen. ik wist dat ik er in de avond toch wel terug kwam, waarom zou ik dan elke keer gaan slepen met mijn spullen?een keer dat ik niet van mijn kamer af wou omdat ik alleen wou zijn (en me eigenlijk gewoon enorm slecht voelde en troost nodig had) en er toen af ben getrokken door 2 begeleiders en vervolgens naar de grond ben gewerkt en alarm werd gedrukt om mij van de trap af te trekken. vervolgens kreeg ik na dit incident een TAP (tijdelijk aangepast programma) dat houd in dat je eerder naar bed moet, extra taken moet doen, schrijfopdrachten moet maken en alle vrijheden die je al had opgebouwd voor de komende dagen kwijt bent.terwijl ik in deze specifieke situatie ondanks dat ik zei dat begeleiding weg moest gaan het nodig had gehad dat er iemand naast me was gaan zitten. me ondanks dat ik knuffels vaak af hou m toch zou geven en me zou laten zien dat diegene er echt voor me wilde zijn.begrijp me niet verkeerd deze begeleiders hebben ook veel goede dingen voor me gedaan maar hoe dit is gegaan kan niet en had anders gemoeten.Als je naar de wc wilde moest je inbellen bij de intercom als je geluk had kwam leiding ook daadwerkelijk voor je als je pech had moest je wachten en kon je niet eens naar de wc wanneer je dit moest.In de kamers naast je het geschreeuw, gebonk en gesmeek om rust. Om troost en om liefde. Om niet meer alleen te hoeven vechten. Vaak ook om de dood of uit frustratie, maar er zit meer achter deze frustratie.Niet alleen jongeren geven het aan maar ook hulpverleners geven aan dat ze met hun handen in het haar zitten.U heeft momenteel een positie waarin u ons kan helpen en ik hoop dat u die kans pakt niet alleen omdat uw plicht als vertegenwoordiger van het volk is maar omdat u bovenal mens bent en ik hoop dat u dit ook wilt laten zien. Geen enkel mens zou dit laten gebeuren bij kinderen.Ik sta open om mijn ervaring met u te delen maar op voorwaarde dat u laat zien dat u een mens bent en uw positie gebruikt om voor ons als kinderen en jongeren op te gaan komen.Het kan niet langer zoals het nu gaat en ik hoop dat u dit na deze campagne in ziet, en er iets mee gaat doen. want we kunnen allemaal wel denken oh het moet stoppen maar er moet actie ondernomen gaan worden en ik hoop dat u die stap wilt zetten ongeacht uw partij, functie of standpunten.Met vriendelijke groet,Femke Willemse

Stefan Vlaminckx is VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving. Hij blogt over alles wat hem opvalt, aandacht verdiend of gewoonweg een misstand is die aangepakt moet worden.
VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving, blogger en ontwikkelaar van het eerste VBHC concept voor in de WMO-bg thuisbegeleiding.

Open brief aan de journalisten van Nederland

Beste journalisten m/v,

Met toestemming van de betrokkene deel ik hierboven een klacht die ik vandaag naar de Raad van de Journalistiek heb gestuurd. Want als VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving, ben ik er om de groep mensen met een chronisch psychisch lijden, hen met een al dan niet aangeboren neurologische aandoening en geestelijk gehandicapten , te vertegenwoordigen bij het goed implementeren van het aanvullende mensenrechtenverdrag voor gehandicapten, waar bovengenoemde groepen ook onder vallen. Want er zit me iets goed dwars. En om niet alleen via de raad te proberen er iets aan te doen, publiceer ik deze open brief aan jullie allemaal. In de hoop dat we met elkaar in gesprek kunnen.

Want ik wil het graag met jullie hebben over de berichtgeving rondom “de verwarde man”. Er zijn ook wel vrouwen met onbegrepen gedrag, maar die halen nauwelijks de pers. Toch betreft het ook hen.

Want, nadat alweer best wat jaren geleden, de politie aandacht vroeg voor het vele werk dat zij hadden aan verwarde mensen, lijkt er een nieuwe trend te zijn ontstaan: Alle incidenten met mensen met verward gedrag, moeten in de krant. Liever spreek ik overigens, over mensen met onbegrepen gedrag. Want dat dekt de lading veel beter. Maar dat gezegd hebbende, een nieuwe trend. Zodra er een melding binnenkomt, vaak bij de politie, dat er een verward of onbegrepen iemand gedrag laat zien dat afwijkt van hetgeen wij allemaal gewoon zijn, begint ook voor jullie beroepsgroep een nieuwe klus. Want er moet zo snel mogelijk een bericht online en in uw krant, met het incident, de gedragingen en liefst een foto erbij. Altijd dezelfde kop beginnend met Verwarde man, gevolgd door wat ie aan onbegrepen gedrag liet zien. Of bij de rechtbank wordt het: Verwarde man (44) uit Schubbekutteveen veroordeeld voor…

En dat mag. Is niet verboden om daarover te berichten. Maar het werkt wel stigmatiserend en is eigenlijk altijd schadelijk voor de betrokkene. Terwijl die er niks aan kan doen. Vaak.

Enige uitzondering op die regel is eigenlijk de doorgesnoven cokegebruiker of de 1 xtc teveel snoepende stuiterbal. Want die kozen er in ieder geval zelf voor. Maar de slachtoffers waar ik het hier over heb, want dat zijn het.. slachtoffers, dat zijn de mensen die door een ernstig en vaak chronisch psychisch lijden, in een psychische noodsituatie terechtkomen en dan gedrag vertonen dat de gemiddelde mens maar raar en afwijkend vindt. En dat komt er ook in de krant te staan. Dat heet in jullie vak de feiten weergeven, wat ook een groot deel is van jullie takenpakket. Je zou dus kunnen denken, niks aan de hand dus.

Maar dat is niet waar. Want als u de moeite nam alle feiten tot u te nemen, kreeg je een heel ander bericht.

Want achter zo’n incident gaat een veel groter verhaal schuil. En geen vrolijk hiep hiep hoera verhaal, kan ik u melden. Nee, achter zo’n berichtje over een verwarde man die in de openbare ruimte de aandacht in negatieve zin op zich weet te vestigen, zit vaak een verhaal vol ellende, knokken om je kop boven water te houden en onbegrepen stoornissen of vereenzaming als gevolg van een psychisch lijden. En is dat onbegrepen gedrag vaak de eruptie van teveel en veel te hoog opgelopen stress, verdriet en onmacht. Maar dat lees je niet terug in zo’n bericht. En dat is een groot probleem omdat het een hele groep, meestal doodgoeie, lieve en gevoelige mensen stigmatiseert en het een compleet verkeerd beeld oproept bij mensen die gelukkig nog nooit met psychische problemen te maken heeft gehad.

Want wist u dat heel veel mensen denken dat ik het hier heb over dezelfde mensen als die na een ernstig misdrijf, tbs met dwangverpleging krijgen opgelegd?

Ik heb in een eerder blog over dit onderwerp de “kinderverkrachtende Anne Fabermoordenaars” geïntroduceerd als omschrijving voor de groep mensen die jullie scharen onder de noemer verwarde man/vrouw. Want de gewone burger van dit land ziet die 2 groepen vaak als een pot nat: allemaal mafkezen die je achter slot en grendel moet zetten en vooral houden. En mede doordat u vaak maar kort bericht over de verwarde man, en veel feiten niet vermeld, wordt dat alleen maar erger.

En daarom zou ik u, uit de grond van mijn en velen anderen hun hart willen vragen, daar mee te stoppen.

Bericht je over een persoon met onbegrepen gedrag, leg dan ook uit hoe het zover heeft kunnen komen. Laat een deskundige aan het woord om uitleg te geven over wat de oorzaken kunnen zijn. Want het geeft schade. De verdachte uit bovenstaande klacht heeft al problemen op zijn werk, omdat mensen nu bang van hem zijn. En het is nog altijd slechts een verdachte. Want het vonnis is nog niet definitief. En hoger beroep komt eraan.

En dat, beste nieuwstijgers, is totaal onterecht dat deze meneer, op deze manier, zo in de media is verschenen. En daar zijn nog heel veel meer voorbeelden van te noemen. Jammer genoeg…

Althans, dat vind ik.

Stefan Vlaminckx is VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving. Hij blogt over alles wat hem opvalt, aandacht verdiend of gewoonweg een misstand is die aangepakt moet worden.
VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving, blogger en ontwikkelaaar van het eerste VBHC concept voor in de WMO-bg thuisbegeleiding.

Open brief aan mensen zoals u en ik

Beste u en ik,

Al maanden en maanden achtereen houden we ons nu aan de maatregelen en beperkingen die ons worden opgelegd. En niet alleen u en ik. Ook onze familie, vrienden en kennissen houden zich eraan.

Toch is het elke keer als we ook maar enigszins terug gaan naar normaal, dat de besmettingen oplopen. En elke keer hamert teflon Don Mark Rutte erop dat dat komt omdat wij ons niet aan de maatregelen houden. Wij, als in u en ik.

En “wij” ons maar druk maken. Onszelf nalopen of we niks vergeten zijn. Zo vaak onze poten wassen, dat de schimmel erop kwam te staan.

Maar pas als we weer allemaal thuis gingen zitten, of in ieder geval, net als nu, amper nog ergens komen, lijken de besmettingen pas te zakken. Zou dan anderhalve meter afstand houden en je poten kapot wassen wel de goede maatregelen zijn? En moet dat virus niet eigenlijk het vakantievirus heten? Want pas als we in vakantiemodus gaan, lijkt het zich minder te verspreiden.

En ik zeg nog steeds niet dat het niet deugt, wat de OMT geleerden en onze regering ons voorschotelen.

Wel zeg ik dat wij niet van gisteren zijn, gewoon een goed stel hersenen hebben en echt niet te dom zijn om te snappen hoe het in elkaar zit, als je het ons goed uitlegt. Maar dan moet je het ons wel willen uitleggen. En uitleggen is niet hetzelfde als: De besmettingen lopen op en dus houd jij je niet goed genoeg aan de maatregelen.

Kom nou eens met uitleg over hoe adviezen tot stand komen, met welke wetenschappelijke onderbouwing en uit welke bronnen die onderbouwing komt.

Want zo langzamerhand hoor ik ook hele andere geluiden. Van mensen die wel hun bronnen openbaren. Die analyses maken van wetenschappelijk onderzoek uit de hele wereld, en aan de hand van die analyses hele andere geluiden laten horen als ons OMT en onze regering. Wij, met onze 17 miljoen inwoners gingen bij 6500 besmettingen per dag landelijk over tot het nemen van zwaardere maatregelen. De hamer waar Rutte het over had. Bij onze Duitse vrienden hiernaast gingen bij 6500 besmettingen landelijk per dag, alle alarmbellen af, moesten de rayonhoofden op het matje komen bij tante Angela Merkel en ging men over op het regionaal aanscherpen van de maatregelen. En daar wonen 80 miljoen mensen. Wat ik daar maar mee wil aangeven is dat die overheid er hele andere maatstaven op na houdt wanneer wat moet gebeuren. Betere? Ik laat dat aan u over om dat te beoordelen.

Wel hoop ik dat u met mij mee wil doen aan een oproep aan onze regering en ons OMT om ons niet langer als dommerikken in het donker te laten zitten.

En hen dan ook op te roepen ons beter uit te leggen hoe zij tot beslissingen komen, waarom zij tot juist die beslissingen komen, en welke wetenschappelijke basis eronder ligt. Dan staan er vanzelf mensen op met verstand van zaken die tegenspreken indien nodig. Nu hoor je alleen Maurice de Hond en het Red Team. En die zijn al genoeg gemarginaliseerd en belachelijk gemaakt. Met name door columnisten die zelf van toeten noch blazen weten.

Althans, dat vind ik.

Stefan Vlaminckx, stoere man en parttime held. Zijn motto: Nooit koud, altijd sterk. Tevens bezorgd burger, en VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving, met als focus de psychisch en neurologisch uitgedaagde mens.

Oproep aan alle verzorgingshuizen: Ventileren is levens sparen. Is uw instelling goed geventileerd?

Eerst een filmpje:

Aerosolen die u de das omdoen.

U, als manager of medewerker van een verzorgings- verpleeg- of andersoortige instelling waar kwetsbare of ouderen verblijven, heeft het in het voorjaar al gezien en meegemaakt: Eenmaal het coronavirus binnen, dan heeft dat catastrofale gevolgen, met vaak velen doden tot gevolg. Wat u dit voorjaar niet wist, maar nu wel moet weten: Het zijn de aerosolen die u de das omdoen. En als dat gebeurt, ligt het aan uw ventilatiesysteem. Of zoals ik het simpel verwoord: U moet uw deuren niet sluiten, maar uw ramen openzetten. In het filmpje wordt het voorbeeld genoemd van een bejaardentehuis waar men 7 afdelingen heeft. Op zes afdelingen was niets aan de hand. Echter, op een afdeling ging het helemaal mis. Bewoners besmet. Personeel besmet. Velen doden waren het gevolg. En wat bleek?

Op zes van de zeven afdelingen functioneerde een goed, met veel buitenlucht verrijkt, ventilatiesysteem.

Op de afdeling waar de klappen vielen was er een ouder systeem actief, dat de lucht vooral veel circuleerde, zonder voldoende verse lucht aan te voeren. En het aan- en afvoeren van verse en reeds gecirculeerde lucht bleek, na onderzoek, de cruciale factor te zijn geweest. Want op de slechter geventileerde afdeling was het virus via het ventilatiesysteem van ruimte naar ruimte, en van kamer naar kamer gegaan. Op de afdelingen met het betere ventilatiesysteem had zich dit probleem niet voorgedaan omdat de lucht, met eventueel de besmette aerosolen erin, steeds verdund werd door de aanvoer van verse lucht, en er ook lucht die binnen verzadigden met die aerosolen, actief werd afgevoerd. En dat zou best eens de verklaring voor alle oversterfte in het voorjaar kunnen zijn, waar het instellingen zoals het uwe betreft. U ziet het voorbeeld terugkomen in het filmpje hierboven.

Kunt u toch beter uw bewoners een das omdoen, voordat aerosolen ze de das omdoen.

Viel u wat te verwijten? Nee, absoluut niet! Met voortschrijdend inzicht is deze kennis tot ons gekomen. Valt u wat te verwijten als u met deze tweede golf weer tegen dezelfde problemen aanloopt. Mijn antwoord zou zijn: Dat ligt eraan, of u uw bewoners een das omdoet of dat Covid-19 aerosolen hen de das omdoet. En dan ligt het genuanceerd. Want nu u de kennis heeft, dient u op zijn minst vast te stellen hoe uw pand geventileerd is. En “volgens de eisen van het bouwbesluit” is niet het goede antwoord. Zeker als u bij de eerste golf als instelling aan de beurt bent geweest, is het noodzakelijk dat u uw ventilatiesysteem laat controleren en indien nodig laat upgraden naar een systeem dat voldoet aan het principe van goede circulatie en de daarbij horende juiste aanvoer van buitenlucht en de afvoer van de binnenlucht.

En blijkt uit zo’n controle een probleem, dan nog kan het zomaar zijn dat u dat niet kan oplossen voordat de tweede golf uw instelling treft.

Want dat upgraden of aanpassen van zo’n systeem kost geld. En bij vervanging veel geld. En uw tweede probleem: Vindt nu maar eens een bedrijf dat u acuut uit uw lijden kan verlossen. Want, weten doe ik het niet, maar het zou zomaar eens te druk kunnen zijn bij dat soort bedrijven. En daarom zult u uw bewoners dan zelf een das moeten omdoen om ze tegen de kou te beschermen nu u uw ramen moet gaan opengooien. Want dat is dan nog uw enige uitweg. En uw morele plicht, maar dat hoeft ik u niet uit te leggen.

Maar gelukkig heeft u nu iets in handen om uw bewoners, medewerkers en uzelf beter te beschermen tegen Covid-19 uitbraken.

En dat ventileren gaat helpen. Dat garandeer ik u. En de extra stookkosten stuurt u samen met de factuur van de ventilatieinstallateur, gewoon naar Wopke Hoekstra. Die heeft het geld klaarliggen, nu ze het bij KLM niet willen hebben.

Ik reken op u. Want ik weet dat u er alles aan zult doen, zoals u dat bij de eerste golf al deed.

Want wat dat betreft geen discussie: met de kennis van toen, deed u het maximale en nog een beetje meer. En dat meer mag wel wat minder. Zeg maar: Minder, minder, minder.

Minder doden onder uw bewoners. Daardoor minder trauma bij uw medewerkers. Want overlijden is evident een onderdeel van uw vak. Maar er bestaat ook zoiets als de begrafenisondernemer te vaak aan huis hebben iedere week. Voor familie en nabestaanden, maar zeker ook de kanjers op uw werkvloer. En dat geeft dan weer minder uitval bij u personeel en ook nog minder werkdruk. Dat noem ik win win.

Als afronding graag nog even krom gaan staan.

Want dan steek ik u nog wat veren in uw en uw medewerkers reet. Want ik sta met bewondering te kijken naar de tomeloze inzet, de flexibiliteit en de draagkracht van u en al uw medewerkers. Want u krijgt ook nog eens te maken met de vaak emotionele (over)reacties van families en nabestaanden. En u en ik weten dat die mensen vaak uit angst en verdriet veel te heftig reageren, en snappen dat ook, kijkend naar hun positie. Maar je zult het maar over je heen krijgen als medewerker. Dat rationaliseer je niet even weg op zo’n moment en na zo’n jaar als dat jullie nu meemaken. Laat ik het zo zeggen: Je hoeft geen rode cape om of een grote S op je buik te hebben om een held te zijn. Dank jullie wel allemaal!

Althans, dat vind ik. En vandaar dat ik #Ikbetaaleentientjemeer steun.

Stefan Vlaminckx is naast blogger, ook VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving. En bezorgd burger met een missie. Kwaliteit van leven verbeteren.

Hamsteren!!!

Zijn jullie godverdomme helemaal gek geworden?? Als een stelletje lemmingen zijn jullie elkaar achterna gelopen daar in de supermarkt. En toen dat eenmaal op het nieuws kwam, inclusief dat je dat niet hoeft te doen, omdat zowel aanvoer als voorraden voldoende zijn om gegarandeerd van voldoende voedsel te zijn en te blijven deden jullie er nog maar een schepje bovenop.

Toiletpapier

Dat was dan ook niet het meest gehamsterde product. Nee, de schijters, want dat zijn jullie, sloegen massaal pleepapier in. Er waren zelfs berichten alsdat jullie een vechtpartij gestart waren over wie er met de laatste pot pindakaas naar huis mocht. Jullie zouden collectief moeten worden aangemeld bij de kinderbescherming. Onderzoek naar of je wel geschikt bent als ouders.

Jij mag hier helemaal niet zijn.

Mij overkwam iets soortgelijks achterlijks, maar wel van een andere orde. Ik kwam donderdag in een AH filiaal buiten mijn eigen provincie Brabant binnengelopen, samen met een collega. Meteen na binnenkomst ga ik aan de zijkant bij de winkelwagens staan om wat geld over te maken naar mijn metgezel omdat ik al weken zonder bankpas zit (da’s weer een ander verhaal maar @Rabobank, schiet toch ’s op man!). Terwijl ik dat aan het doen ben komt er een teamleider van dat filiaal onze kant op, en gaat eerst met de winkelwagentjes aan het rotzooien, waarop ik vraag of er iets is. Hij antwoord daarop dat hij wel even zal bepalen wie er wel of niet binnen mag in deze winkel. Met een wat vertwijfeld ja, erken ik zijn stelling als waar. Hij gaat vervolgens niet weg maar begint mij hardop uit te leggen dat ik al vaker boodschappen niet heb afgerekend en dat hij geen winkeldieven in zijn winkel wil. Ik vraag hem of ie mij kent dan. Verwoed begint ie op zijn telefoon naar iets te zoeken, maar kan het blijkbaar niet snel genoeg vinden. Daarop geef ik hem mijn visitekaartje met de mededeling dat ie nou wel weet wie ik ben, en wellicht tot de conclusie kan komen dat ie zich vergist heeft. Maar zijn eerste opmerking is dat ik uit Brabant kom en daar helemaal niet mag zijn. Ik roep mijn collega en ondanks diens verzoek deteamleider verder te negeren, deel ik hem mede te willen vertrekken. Bij de deur mompel ik net iets te hard een verwensing naar die K*kop, wat dan weer resulteert in het feit dat ie mij volgt en mij buiten onder dreiging van een goed pak slaag eerst mij mijn woorden wil laten herhalen, en vervolgens excuses eist. Beide krijgt ie niet. Wel een klacht aan zijn broek. En een negatieve beoordeling op Google van zijn winkel. Want zo doe je dat in het internettijdperk.

Maar nu terug naar jullie..

Want in wat voor massahysterie zijn jullie collectief verdwenen zeg! De overheid kondigde juist af dat er geen massabijeenkomsten meer mochten plaatsvinden en jullie rennen en mass naar de supermarkt alsof het de dag voor kerst is? Het enige wat je daarmee hebt bereikt is de kans besmet te raken met Corona! “Ja maar hij deed het ook en toen dacht ik..” precies, slaafs achter de ander aanlopen want oh oh oh, het zal jou toch niet gebeuren dat je niet veertig zakken pasta op voorraad hebt en je buurman wel.

Maatregelen

Eerst liep je te klagen dat het allemaal niet goed genoeg was, en niet stevig genoeg werd aangepakt. Vervolgens komt de overheid met een pakket uiterst slimme en passende maatregelen en acuut schiet half Nederland in een kramp. Ga je schamen gek!

Bedachtzaam

Van een intelligent volk als het onze had ik wat beters verwacht. Wat bedachtzamer ook. Want juist nu is het zaak dat je je kop erbij houdt en geen onnodige risico’s gaat aanhalen. Doe zo lekker gewoon, zoals je dat al je hele leven doet. Of zegt te doen. Luister naar wat er gezegd wordt door de instanties en handel daar ook naar. Want je kunt van mij aannemen dat wat er aan maatregelen wordt afgekondigd hout snijdt. Inclusief het openhouden van de scholen. Niet omdat papa en mama zorgverleners anders niet meer komen werken. Nee, uit de statistieken is gebleken dat kinderen nauwelijks last hebben ze van het virus. Ze komen niet voor in de metingen. Zo verwaarloosbaar klein is hun aandeel onder de zieken. Ook de gewoon goed gezonde volwassenen hebben een uitstekende kans er genadig vanaf te komen. En nog zo’n statistiek: relatief weinig ouderen raken besmet. Als ze het krijgen is hun overlevingskans meteen half zo groot als jongere mensen, maar omdat ze veel thuis voor de buis zitten, blijven ze relatief veilig.

Dus, nou weer gewoon normaal doen

En thuis werken, veel bellen met opa en oma, en zeker niet met je klachten naar de huisarts rennen maar wel de huisarts bellen. Komen ze van de GGD vanzelf bij je langs om te testen of je het hebt. En op mijn verzoek melden ze je meteen aan voor een gedwongen behandeling als ze bij jou thuis stuiten op een achterlijk grote voorraad toiletpapier. Dus wees gewaarschuwd!!

Althans, dat vind ik

Stefan Vlaminckx, auteur van het blog Waar ervaring werkt op blog.nieuwestartervaringswerk.nl

Hoe misbruik je de wet Damocles, Voor eigen gewin? Een handleiding.

Artikel 13b van de Opiumwet, wordt ook wel liefkozend de wet Damocles genoemd. Dit naar het zwaard van Damocles, na het hieronder beschreven verhaal uit de Griekse oudheid.

Damocles

(Citaat komt uit Wikipedia) “Damocles (Grieks: Δαμοκλῆς, Damoklē̂s), letterlijk “Roem van de Mensen”, was in de Griekse Oudheid een hoveling van Dionysius de Oudere, tiran van Syracuse. Hij was een vleier die tegen Dionysius zei hoe jaloers iedereen wel op hem was. Dionysius bood hem daarop op een dag een banket aan in zijn paleis. Eerst vond Damocles het fijn om in die weelde te leven, tot hij merkte dat er boven zijn hoofd door Dionysius een zwaard aan een paardenhaar was gehangen om het gevaar te laten zien waardoor iemand, die gelukkig of machtig is, voortdurend wordt bedreigd. Onmiddellijk verloor Damocles de wil om in voortdurende weelde te leven.

De wet Damocles

Artikel 13b geeft iedere gemeente in Nederland de vrijheid om middels bestuurlijk ingrijpen, drugshandel aan te pakken en te voorkomen. Daartoe hebben de gemeenten in Nederland een handleiding opgesteld hoe te handelen bij een verdenking of het vaststellen van drugshandel.

De dagelijkse praktijk in het uitvoeren van de wet Damocles

In de dagelijkse praktijk wijken nogal wat gemeenten af van wat de wet beoogd heeft, en hetgeen stond beschreven in de begeleidende brief van de regering. Want beoogd werd weliswaar dat de gemeenten de nodige middelen in handen kregen om de “war on drugs” te kunnen voeren, maar ook werd bedoeld dat er immer met maatwerkoplossingen gewerkt diende te worden, eerst een waarschuwing diende te worden gegeven, indien er al dan niet terecht drughandel werd vermoed. Wel waren de criteria om handel te kunnen vermoeden, zeer scherp geformuleerd, namelijk het bezit van meer als 0,5 gram harddrugs, 1 XTC pil of meer als 1 gram softdrugs. Immers, je mag legaal 5 gram softdrugs per keer aanschaffen in een koffieshop. En komt het zover dat de politie komt vragen om jouw woning te mogen controleren, en wordt er ook maar een halve kruimel meer gevonden, dan gaat je woning onherroepelijk dicht. Voor drie maanden. Dat betekent einde huurcontract of hypotheek. Huis weg, weggezet als drugsdealer, maatschappelijke positie naar de knoppen. En met dank aan Ridiouan Taghi, met nog meer onderbouwing als voorheen, zo vinden de dames en heren ambtenaren en gezagsdragers.

Maar stel je nou toch eens voor….

  • Jij bent mijn buurman en we hebben onderling een langlopend conflict.
  • Ik ben je ex en we zijn net uit elkaar en dat zit mij nog erg dwars.
  • Jij bent mijn baas, die ene ambtenaar die de vergunning van mijn dakkapel afwees, een vervelende leraar van mijn school, of een klasgenoot waar ik een grondige hekel aan heb.

Dan is het voor mij een appeltje eitje om jou ook zo’n Damocles maatregel aan te smeren. En nu denk jij: Ha Vlaminckx, maar dat vecht ik dan wel eventjes aan bij de gemeente en de rechter en dan komt het zeker goed, want bewijs hebben ze niet… Dan zeg ik jou: Fout! De gemeente mag bij het aantreffen van meer als bovengenoemde hoeveelheden, ervan uitgaan dat je een dealer bent en daarvoor elke maatregel op bestuurlijk niveau voor opleggen die men goeddunkt. Niks wordt er inhoudelijk getoetst, niet door de gemeente en niet door de rechter. En hoe kan het dan dat er bij jou überhaupt wat te vinden is, en weet de politie ook precies waar ze moeten zoeken? Omdat ik als jouw rancuneuze medeburger dat bij jouw heb binnengebracht en heb verstopt. En dat niet alleen. Geheel anoniem heb ik desnoods in vereniging met anderen, getipt via meld misdaad anoniem dat jij het spul verkocht aan minderjarigen waaronder mijn kind, die ik ermee betrapte.

En als je het dan geloofwaardig in elkaar steekt

Dan heb je als jouw tegenstander in deze, een leuk pakketje samengesteld. Namelijk een digitaal weegschaaltje van een euro of tien uit China, meerdere handelseenheden drugs, uiteraard wat contant geld, en dit alles netjes opgeborgen in een klein doosje en weggestopt in een klein hoekje zodat je het niet meteen ziet liggen, en waar jij als slachtoffer ook niet dagelijks kijkt. En dan denkt u wellicht dat handelseenheden drugs niet zomaar aan te komen zijn, maar dan heeft u het ontzettend mis. Want stel ik wil u als wietdealer neerzetten, dan zijn drie kleine zakjes wiet van een euro of zeven per stuk, zo gehaald bij een coffeeshop. Samen met een goedkoop digitaal weegschaaltje, vaak niet groter als een bankpas, en met nog een paar tientjes “wisselgeld”, om het geloofwaardiger te maken, kan de hele stunt voor rond de zes tientjes aan onkosten uitgevoerd worden. Met een smoesje praat je jezelf bij je buurman binnen, of dat laat je doen door een ander, en verstopt het samengestelde plastic of blikken doosje netjes ergens onopvallend. Maakt het alleen maar geloofwaardiger.

En op een dag verschijnt er ineens politie aan jouw deur met het verzoek jouw woning te mogen controleren op de aanwezigheid van drugs.

Daar hoeft je niet aan mee te werken, en ik adviseer je ook zeer nadrukkelijk, daar ook niet aan mee te werken ook, want een zogenaamde machtiging tot binnentreden, ook wel een huiszoekingsbevel, genoemd zullen ze niet bij zich hebben. Maar ze mogen in het kader van hun functie liegen dat ze barsten, en dus met allerlei dreigementen komen in een poging jou te bewegen mee te werken. En jij als onschuldige en verder niets vermoedende brave burger, gaat dan denken dat je medewerking verlenen, jouw onschuld zal bewijzen, dit terwijl het tegendeel dan waar zal blijken te zijn. En zijn ze eenmaal binnen, dan is het gelukt, en stort in minder als een halfjaar heel jouw leven, zoals je dat ooit kende, als een kaartenhuis in elkaar. Weg huis, baan, echtgenoot of echtgenote, en vrienden- en kennissenkring. Want niemand die daarna in de krant gelezen heeft wat er is gevonden, zal jou nog geloven, steunen of willen helpen. En wij hebben de macht om zo majeur in iemands leven in te grijpen, uit handen gegeven aan wat ambtenaren. En geen rechter die hun werk nog inhoudelijk wil toetsen. Nee mevrouw / meneer, bestuurlijke vrijheid heet dat.

Maar ook als je niet een oor wordt aangenaaid

Kan het je overkomen. Want weet jij zeker wat er allemaal wel of niet aanwezig is op de kamer van jouw puber? Wellicht hebben ze met wat vrienden gelapt om wiet te gaan halen, en ineens ook veel gehaald. Want hoe meer geld je geeft, des te goedkoper je het meekrijgt. Want het is net de gewone economie, die drugshandel. Het zal dan wel ergens droog bewaard moeten worden.. Wellicht verdiend uw hardwerkende student in de dop er een leuk zakcentje mee bij. Daar komt u pas achter als het te laat is.. En zo zijn er 1001 scenario’s te bedenken hoe het iedere brave burger kan overkomen. Inclusief met kwade opzet. Geen toetsing door een rechter. Geen enkele bewijslast noodzakelijk. Het moet voorhanden zijn. Meer niet.

Werk maken van toetsing.

Nadat het mij is overkomen in 2016, en feitelijk drie jaar na dato nog steeds overkomt, want ik ondervindt op dagelijkse basis nog steeds de gevolgen van de mij opgelegde maatregel. Terwijl bezit door het openbaar ministerie als onbewezen is geseponeerd en dat wat mij verweten werd op drijfzand bleek gebaseerd. Puur rancune van mijn ex. Dat was alles. En in de politierapportage lees je de ingekomen anonieme tips terug en wat er was gevonden. Een hoeveelheid die je op straat was afgenomen zonder verdere vervolging. De twee verklaringen dat het niet van mij was, en mijn gemotiveerde weerlegging van alle aan mij verweten feiten ontbraken geheel in de rapportage van de betreffende wijkagent. En dat mag. Op ambtseed. Wordt nog als zoete koek gevreten door gemeente en rechtbank ook. Want weglaten is geen liegen. Bij ons thuis noemde ze je dan een nsb-er. In deze maatschappij en tijd heet dat een gedegen stukje politiewerk.

Dus gaan we maar weer.. Allemaal op kosten van de Staat der Nederlanden en mijn gemeente.

Herhuisvestingskosten, herinrichtingskosten, kosten voor opvang, begeleiding en medische zorg. En in mijn geval maal twee, is wat u via de belastingen bijdraagt aan dit hele verhaal. Want iedereen moet wonen. En kunnen zitten. TV kunnen kijken en slapen en koken. Dus dank jullie wel allemaal. Ik zal er een mooie bank met bijpassend interieur voor gaan uitzoeken, hopelijk binnen niet al te lange tijd. Uiteraard houdt ik u op de hoogte.

Fijne feestdagen en een fantastisch 2020!