Of u nu van de Nederlandse vereniging van banken bent, hoofdredacteur regionaal van een grote landelijke krant, of van de korpsleiding Nederlandse Politie bent, ik kom graag met u in gesprek.
Waarover, zult u zich afvragen.
Nou, dat hangt ervan af, maar altijd heeft het iets te maken met de belangen van mensen met een psychisch lijden. In de meeste gevallen gaat het dan om de bejegening van mijn doelgroep, de berichtgeving over of rondom mensen met een psychisch lijden. Of een ander onrecht dat in mijn ogen correctie behoeft. Ik vind dat belangrijk. Want ikzelf behoor ook tot mijn doelgroep.
Meestal ontstaat een probleem rondom “ons” door onbegrip. Of een gebrek aan kennis.
En dat kun je over het algemeen niemand kwalijk nemen. Want u kunt niet weten wat u niet weet. En heeft u nooit met een psychisch lijden te maken gehad, of van nabij hebt meegemaakt dat iemand een psychisch probleem te verstouwen kreeg, dan prijs ik u alleen maar gelukkig, en hoop ik dat u dat ook de rest van u leven bespaart zal blijven. Alleen voor mijn werk is dat het grootste obstakel; Onwetendheid.
Want wist u dat een flink deel van de maatschappij denkt dat mensen met verward of onbegrepen gedrag, in dezelfde groep moeten worden ingedeeld als mensen met een TBS maatregel.
Terwijl dat 2 compleet verschillende zaken zijn. Mensen met onbegrepen gedrag verkeren meestal in acute psychische nood. Maar dat is geen strafbaar feit. Zij plegen ook bijna nooit een strafbaar feit. Terwijl mensen met een TBS maatregel juist strafbare feiten hebben gepleegd. En waarbij niet kan worden uitgesloten dat ze die begingen terwijl ze een ernstig psychiatrische aandoening hebben of onder invloed van zo’n stoornis feiten pleegde.
Dus is het gesprek aangaan mijn belangrijkste wapen.
Terwijl ik toch echt een achtergrond heb van niet lullen maar poetsen. Dat resulteerde jarenlang in geen antwoord krijgen op door mij geschreven brieven. Maar aldoende leert men en tegenwoordig krijg ik niet alleen antwoord, ik wordt zelfs uitgenodigd voor een goed gesprek. En dat is best bevredigend te noemen.
Maar echte resultaten tellen
En die laten altijd op zich wachten. Dus is geduld een schone zaak. Maar ook daar ben ik enigszins uitgedaagd, zeg maar. Gelukkig kun je ook dat trainen. En zo werd ik de afgelopen jaren niet alleen beter in mijn vak. Ik werd er ook in algemene zin een beter mens van.
En zo begint een betere wereld toch echt bij mijzelf.
En bij u. Want als u nou gewoon mijn blogs blijft lezen, leest u vanzelf waar ook u kunt bijdragen aan een inclusieve maatschappij, meer begrip voor mensen met onbegrepen gedrag of de bejegening van mensen die u wellicht niet helemaal begrijpt.
Althans, dat hoop ik.
