Als VN ambassadeur, met psychische kwetsbaarheid, maak ik vrijwillig gebruik van beschermingsbewindvoering. Omdat ik via UWV een WIA-uitkering ontvang, was het deze week de week van vakantiegeld. 23 mei staat dat bij mensen in mijn situatie op hun rekening.
De praktijk is echter anders.
De praktijk is echter anders. Want mijn bewindvoerder heeft 1001 verschillende smoesjes om niet gisteren de 23ste of vandaag de 24ste het geld op mijn rekening te hebben. Afspraken met de bank, waar hij geld door bespaart en dus aan verdiend, maken dat hij “het geld nog niet op de rekening kan zien”en ik dus pech heb gehad. Vandaag, de vierentwintigste, wel maar dan zegt hij niet te werken. Spoedgevallen worden wel afgewerkt, dus je zou denken dat ze aanwezig zijn, en ik kan melden dat dat ook zo is. Maar mij, en andere met een kluitje het riet insturen is staande praktijk bij veel bewindvoerders. Want weten wij veel toch?
De bewindvoerder als bepalende factor
Daarmee bepaalt hij dus wanneer ik over mijn geld mag gaan beschikken. “Vraag er maandag nog maar eens om” was zijn letterlijke reactie. Onnodig grievend en denigrerend. Moeilijke woorden voor het feit dat dit een belachelijke reactie is. Want ik mag mijn leven leven zoals ieder ander. Dus heeft mijn bewindvoerder daar uitvoering aan te geven. Hij is niet de bepalende factor in dit verhaal, dat ben ik. Zijn enige taak is mij beschermen tegen onheil. En daar is hij niet heel goed in.
Gemeentelijke lasten
In het elektronisch dossier dat men voor mij beschikbaar heeft gemaakt las ik namelijk dat ik gemeentelijk belastingen betaal. Dit terwijl ik al jaren kwijtschelding kreeg. En of ik, na contact met mijn bewindvoerder, dat zelf maar even wilde herstellen. Dat deed ik onder protest, door eerst navraag te doen waarom het überhaupt gestopt was.Bleek er op 28 februari een brief aan de bewindvoerder zijn gestuurd met het verzoek er op te reageren door het aanleveren van de gevraagde stukken. Er is niet gereageerd door de bewindvoerder. Kosten: € 33,- per maand. Dat is wat er per maand overblijft als alles betaald is.
Wie beschermd mij dan?
Wie mij beschermd is ongewis, als de basis al niet geregeld is. Als VN ambassadeur stoot het mij tegen de borst dat dit kan en blijkbaar mag. Het is ook niet naar de letter van het VN verdrag Rechten van de Mens met een beperking. Want dat garandeert een leven zoals ieder ander dat leeft, desnoods met de nodige hulp. Moet die hulp wel helpen, anders wordt het niks natuurlijk.
Veel meer en ergere voorbeelden
Zo zijn er, en dat weet ik uit ervaring, veel meer en ergere voorbeelden te noemen. Daarom ook dit blog. Want voel je gesterkt dat er nu ook een VN ambassadeur is die oog heeft voor jouw problemen in bewindvoering.
Stefan Vlaminckx
