Sinds, pakweg, een jaar is er een nieuw fenomeen op mijn televisie radar verschenen. Je kent het wel, ineens was het er. je weet niet wanneer het precies kwam, maar het hoort er meteen bij. O ja, en is niet meer weg te denken van je radar.
Er zijn vriendenkringen, die zo’n vriend in hun midden hebben.
Waarvan je ook niet meer weet wie hem ooit meebracht. Nou, voor mij is dat tv columniste van AD.nl Angela de Jong. Plotseling dook ze op in mijn tv wereldje. Zat ze aan tafel bij DWDD. Sindsdien is zij een van de bekendste Nederlander geworden. Toevallig of niet, als ze het ook maar waagt ergens op tv te verschijnen, dan zie ik het. Wordt er over haar geschreven dan lees ik het. Vraag me niet hoe het komt, want het is nou niet bepaald zo dat ik er speciaal moeite voor doe.
Nou is ze, vanwege haar eigenlijke baan, ook wel erg veel in het nieuws verschenen het laatste jaar.
Ze schrijft namelijk 5x per week een recensie over iets op tv. Daarbij benoemd ze haarfijn de pret- en pijnpunten van hetgeen ze recenseert. Gewoon, nuchter, to the point en kritisch. Dat weet ik omdat ik, nadat ik haar dus her en der met tv kijken was tegengekomen, klandestien het AD ben gaan uitpluizen opzoek naar de bron van alle commotie rondom haar persoontje. Want dat was er in ruime mate de laatste tijd. Met name haar eigen optredens op tv worden her en der breed uitgemeten en beoordeeld/veroordeeld.
En de meningen vallen uiteen in je haat haar, of je bent een fan van haar.
De meeste mediacritici verguisen haar, omdat ze op tv gerust even wil komen uitleggen waarom ze vind wat ze vindt of schreef wat ze schreef. Eva Jinek had haar afgelopen vrijdag nog aan haar nieuwe tafel. En diezelfde avond was het commentaar niet van de lucht. Slim van Jinek, ‘s-lands nummer 1 tv criticus uit te nodigen, want schrijf dan nog maar eens een kritische column.. Dat ging zo door tot vandaag, dinsdag. Angela was te vaak zelf op tv, ze schrijft complete televisieprogramma’s van het scherm, met een lichte fetish voor het elimineren van haperende talkshows. Als ze iets negatiefs schrijft, dan is ze de bitch die programma’s moedwillig de grond in schrijft, maar waagt ze het twee keer iets positiefs te schrijven over een programma, dan zal ze door het betreffende programma wel worden uitgenodigd voor een schnabbel. Want dat ze zich voor optredens laat betalen, deugt natuurlijk ook al niet. En sinds afgelopen vrijdag, en dat bevestigde ze zelf ook in haar column van gisteren, weten we dat ze ook nog een te dikke reet heeft.. Martijn Koning kwam zijn slecht ontvangen oudejaarsconference goed praten bij Jinek en maakte van de gelegenheid gebruik Angela’s goed gevulde derrière te becommentariëren.
Wat ik niet begrijp, is de ophef rondom mevrouw de Jong.
Wat mijzelf betreft; Ik ga haar steeds leuker vinden. Niet bepaald dom, scherp met haar pen, maar zonder vilein te worden en ik kan me meeste tijd nog vinden in haar analyses ook. Een heerlijk nuchter wijf en net een echt mens. Die wil je als tijdelijke buuf bij het kamperen. Wordt zeker gezellig. Maar goed, da’s mijn persoonlijke mening. En die kont is wat mij betreft alleen maar een pré. Maar voor heel veel media hotemetoten, Twitter baggeraars en televisie failures is zij zowat satan zelf. En nogmaals, daar begrijp ik helemaal niks van. Want om haar optreden bij Jinek nog maar eens aan te halen, daar zat ze vorig jaar in de eerste uitzending van het jaar ook. En het jaar daarvoor volgens mij ook. Om samen met Jinek het komende televisiejaar te bespreken. Dat is namelijk een expertise van haar. Om diezelfde reden nodigde ze ex voetballers of trainers uit als ze het over voetbal wil hebben, en Sander van der Wulp als het over politiek moet gaan. En het snijd nog hout ook, wat Angela de Jong weet in te brengen. Want zegt zij dat jouw favoriete programma het volgende seizoen niet gaat halen, dan begin maar vast met afscheid nemen hoor, want die zie je nooit meer terug.
En schnabbelen doet tout bekend Nederland.
Zolang ze onder de Peter R de V-norm blijft, zie ik het probleem niet. En programmamakers vragen haar, en niet andersom. Dan nog over wat ze schrijft: Eens schreef zij een kritisch stukje over onze nationale natte scheet Gordon, Goor voor vrienden, en het commentaar, vooral van Goor zelf, was niet van de lucht. Die fittie leiden ertoe dat het zijne keizerlijke doorluchtigheid Matthijs van Nieuwkerk behaagde beide eenvoudige burgers te ontbieden te zijner paleis teneinde aan de hoftafel van zijne doorluchtigheid, eens flink te kunnen discussiëren met de venijnige penvriendin en de natte scheet. Mevrouw de Jong zat er. Klaar om haar ongezouten kritiek op Goor te verdedigen. Maar de natte scheet belde op het laatste moment af. Kijk en dan ben je gewoon een wijf met ballen. En met grotere ballen als die van Goor.
Nou, en dat mag ik wel.
Want waar praten we nu eigenlijk over? Een fucking tv recensent. Een columniste met een scherp oog voor wat het Nederlandse publiek wel of niet wenst te consumeren qua tv. En haar column zit nog in het premium aanbod van het AD ook. Dus, tenzij je dat klandestien weet te ontwijken zoals ik, wordt haar column echt niet door elke tv kijker gelezen, en zij niet geheiligd als ‘s-lands tv goddess.
Mijn conclusie is simpel..
Al die vileine mediamannetjes, twitterbaggeraars en overige criticasters van mijn favo tv columniste vinden eigenlijk dat ze groot gelijk heeft, maar omdat falen geen optie is, dat nooit kunnen toegeven. En zeker niet aan een vrouw, zo lijkt het. Want wat dat betreft is er in dit land de afgelopen 40 jaar helemaal niks veranderd. Een vrouw met autoriteit, het blijft moeilijk voor de haantjes in het hok.
Althans dat vind ik.
Tot de volgende maar weer.
