Een ongelukkige week

Aart Staartjes is zwaar gewond geraakt, doordat een automobilist hem zo uit zijn scootmobiel knalde. Wederom is er een complete airliner verongelukt, dit keer omdat Iraans luchtdoelgeschut het toestel uit de lucht knalde. En ik was niet de enige die het opgevallen was dat Angela de Jong nogal in het nieuws was. Het regende de laatste dagen berichten, ingezonden brieven en columns over de nr 1 tv recensent van Nederland. Daar kom ik als laatste in deze column op terug, want dat wordt het lichtpuntje van dit verder niet zo vrolijke verhaal.

Want alweer? Hoe dan?

De hele wereld wist van de rel tussen Iran en Trumposetië. Ook was er nog maar een paar uur daarvoor door Iran een vergeldingsactie geplaatst. Toch was Teheran airport gewoon open. En toen het toestel bomvol studenten en andere voornamelijk Iraniërs en Canadezen linksaf sloeg richting volgende bestemming, schrok dat ene luitenantje dat dit weekend voor het eerst het luchtdoelgeschut mocht bedienen, zo erg dat ie meteen inkomend wapentuig meldde maar helaas geen gehoor kreeg. En toen moest ie zelf beslissen… En niemand had hem verteld dat alles dat van achteren kwam, en linksaf zou draaien, precies boven zijn werkplek, het burgerluchtvaart verkeer was dat gewoon van Allah Akbar Airport kwam nabij Teheran. En uiteraard leef ik mee met alle nabestaanden, ook die van MH 17, die dit weekend herbeleven dat het een lieve lust is. Maar ik moet toch ook even aan dat luitenantje denken. Die zijn opperbevelhebber hoort zeggen dat ėėn man een onvergeeflijke fout heeft gemaakt. En de rest van zijn hoogstwaarschijnlijk korte leven doorbrengt in de wetenschap dat hij honderden families in het verdriet heeft gestort.

Maar onderschat ook de ellende niet van de chauffeur die Aart Staartjes aanreed.

Die moet nou thuis uit gaan leggen dat ie meneer Aart op sterven na dood heeft gereden. Ga er maar aan staan. Er vanuit gaande dat ie kleine fans thuis heeft zitten, heeft de man een zware gang te gaan. Sommige dingen wil je je kinderen gewoon besparen. Luchtdoel-raket-ongelukken bijvoorbeeld. Maar ook meneer Aart ongelukken..

Om nog maar een knal aan te halen..

Ook wil je je kind zware verwondingen besparen omdat ie 12 dagen na nieuwjaar een vuurwerkbom laat knallen. Kijk, en wij waren vroeger geen haar beter. Maar de knallers van toen waren niet zwaar genoeg om als oorlogstuig te dienen, en wij waren er na nieuwjaar wel klaar mee. Want je wilde ook weer een keer af van die enorme piep in je oren. En mijn moeder wist altijd precies wanneer wij weer klandestien liepen te stoken en binnen een dag wie het aan ons verkocht. En tussen kerst en nieuwjaar kneep ze een oogje toe. Maar tussen Sinterklaas en kerst en na 1 januari moest je het niet wagen met vuurwerk te gooien. Want dan zwaaide er wat. En ik weet, je mag ze niet meer slaan. Maar wel dreigen om hun PlayStation X-Box of mobiel op te blazen met hun eigen vuurwerk. Of een daad te stellen, en het gewoon te doen. Volgend jaar gegarandeerd een rustige nieuwjaar. Wedden?

En dan nu, Angela.

Mijn vorige blog is uitstekend gelezen. Een klein recordaantal lezers wilde alles weten over de kont van Angela. En deze week koos werkgever AD in het redactioneel commentaar voor een frontaal tegenoffensief. Een linkse directe gevolgd door een uppercut en afgemaakt met een ware Rico Verhoeven style ram op de muil van alle liegende azijnpissers. Want wat denk je? Nul euro. Dat krijgt mijn favo tv columniste betaald per tv optreden. Zit al in haar salaris van AD. En nog een feitje: Als ze ergens zit, dan is dat als uithangbord van de werkgever. En in goed overleg met de werkgever. Jawel. Zelf was ze nog even op radio 1. En al dat gezeik over haar noemt zij business as usual. Kijk, my kind of girl!

Concluderend

Voor teveel mensen was het een ongelukkige week. Met teveel knallen zover na nieuwjaar. Maar ook die weken horen erbij. Ik hoop heel chauvinistisch dat de MH 17 nabestaanden weer snel hun rust terugvinden. En luchtruimen voortaan dichtgaan zodra er een conflict begint.

Althans dat vind ik.