U vindt het podcast van dit blog hier
Het was me het weekje wel.. Voor het eerst is er een psychiater opgestaan die roept dat voor de patiënt risicovolle medicatie dient te worden afgebouwd zodra patiënt stabiel is. Want het kan je zomaar 15 jaar van je leven kosten.
Dit roepen ik en wat cliënten van mij al een tijdje. Ik ben blij dat een gerenommeerd psychiater dat nu ook vindt. Want dan komt er wellicht een verandering op gang.
Pride Amsterdam
Ook was afgelopen weekend Pride Amsterdam weer een feit. Onder andere om te vieren dat iedereen hier zichzelf mag zijn. Ik hoorde het iemand op tv zeggen. Het programma voorafgaand aan de live registratie van de Amsterdam Pride, vroeger GayPride, deed alvast anders geloven. Want geen praktiserend homostel haalt het nog in zijn hoofd om te zoenen in het openbaar. Zelfs hand in hand lopen was er niet meer bij op straffe van een hele berg klop. Meestal van jonge en soms allochtone jongens. Maar ook scheldpartijen en bekogeling kon je deel worden bij te frivole uitingen van je gay-zijn.
Rechte banaan
Ook voor anderen in deze maatschappij die afwijken van het gemiddelde in kleding, gedrag, overtuiging of levensstijl is er niet echt ruimte zichzelf te zijn. Want in Nederland, het meest geregelde land ter wereld volgens mij, is het een ware sport alles tot in de vezels te regelen, vatten in wetten, en te labelen en in hokjes te stoppen. Een tomaat is rond en rood, een banaan krom en een komkommer kaarsrecht. Maar ben je net als ik een rechte banaan dan kun je niet jezelf zijn. Want mijn traumatische verleden maakt mij anders dan anderen. En heb ik dus eens een depressie waardoor ik mijn gordijnen dichtlaat dan kan ik al snel rekenen op de ongewenste aandacht van anderen.
Alles een gevolg van mijn stoornis
En alles wat ik afwijkend doe ten opzichte van de rest van de straat, wordt acuut gepsychiatriceerd. Alles is een gevolg van mijn stoornis. Dat ik met een levensstijl van klachten uitzitten opnames en medicamenteuze behandeling weet te voorkomen, doet er niet toe. Bij depressie hoort antidepressiva en is ook het enige wat men weet te bedenken. Dus mezelf zijn? Nou nee. Maatschappelijk aanvaardbaar zijn, is het maximaal haalbare.
Singleschaamte
In het Parool een heel stuk over singles die zich blijkbaar kapot schamen omdat ze niet voldoen aan de maatschappelijke norm van samen. Dan is het mijn inziens nu zover met onze maatschappij, dat onze welvaart zulke absurde vormen heeft aangenomen, dat het hoog tijd wordt voor een flinke ramp of oorlog. Want niet alleen psychische klachten verdwijnen dan als sneeuw voor de zon, maar ook dit soort decadente bijkomstigheden als single schaamte. Wat een onzin!!
Ga je schamen!
Mensen die eraan lijden zouden zich inderdaad moeten schamen, dat wel natuurlijk. Schamen dat ze zulke gevoelens toelaten in plaats van er trots op te gaan dat ze het allemaal zelf kunnen zonder van iemand afhankelijk te zijn.
Project Empowering Business
Ik hoop deze week nog, in het kader van mijn project Empowering Business, het online helpen van mensen met een kwetsbaarheid door ze een eigen in te richten website te geven, mijn 25 ste domein aan dat project toe te voegen. HJWH.nl, mijn webhostingbedrijf, in samenwerking met een sponsor, host in opdracht van Nieuwe Start Ervaringswerk die domeinen. Zo gaven wij een stratenmaker die na een behandeling van zijn verslaving, een nieuwe bedrijfswebsite. Goed verhaal erop, mooie foto’s van zijn eerdere werk, en binnen de kortste keren zat zijn agenda vol met werk. En het laat kwetsbare mensen bezig zijn met het positieve in hun leven. Een goede afwisseling en positieve bekrachtiging.
Ook begint dat vruchten af te werpen
Ook dat begint vruchten af te werpen. Er is goed verkocht de afgelopen weken. En de opbrengst uit media en webhosting komt weer ten goede aan het werk voor NSE, en mijn VN ambassadeurschap. Zo leidt de mond op mond reclame tot inkomsten die ik weer besteed aan werk waarvoor ik niet betaald wordt.
Want ook op dat gebied is stilzitten er niet bij. Ik steun en ondersteun Noortje van Lith in haar inmiddels tweede poging veranderingen in de participatiewet gedaan te krijgen. Want wat blijkt? Als jij geen volle week kan werken als arbeidsgehandicapte met een kleine uitkering, dan val je onder de verplichtingen van de bijstand met alle ellende van dien. Plus je dan niet boven het minimum uitkomt terwijl je wel arbeid verricht. Noortje vindt het oneerlijk. Ik vind het op gespannen voet staan met het verdrag waar ik ambassadeur voor ben.
Schuldhulpverlening en bewindvoering
Ook in de wereld van schuldhulpverlening en dwangakkoorden is een ontwikkeling te melden. Want cliënt lost vrijwillig 5 jaar af ipv 3 jaar middels een dwangakkoord. Tijdens de behandeling door de rechter vier jaar geleden is een verzekeringspolis in stand gebleven waarmee feitelijk kapitaal wordt opgebouwd. De rechter oordeelde dat het kapitaalvernietiging was om het af te kopen tbv van de schuldeisers.
Nu vier jaar later, wil cliënt wel afkopen omdat er dringend geld nodig voor vervanging van de vloer in zijn huis, danwel een hele verhuizing nodig is, afhankelijk van hoe de procedure tegen zijn verhuurder verloopt. Die heeft cliënt aangespannen vanwege onenigheid over de interpretatie van gemaakte afspraken en het daarmee samenhangende wel of niet verlengen van een tijdelijk huurcontract. Ook daar lijken de nieuwe rechten van de mens met een kwetsbaarheid met voeten te worden getreden. In ieder geval wordt er in verhuurders verweer leugens na leugens verkondigd. Wij gokken vanwege het ontbreken van echte argumenten
Bijzondere bijstand
Terug naar dat verzekeringsgeld. Volgens de gemeentelijke schuldhulpverlener moet het gehele bedrag toekomen aan de schuldeisers want, er zijn voor woningstoffering en herinrichting andere regelingenf zoals bijzondere bijstand.
Wat ie dus zegt is dat cliënt een beroep moet doen op de gemeente om die onkosten vergoed te krijgen, en het geld wat ie er voor vrij kan maken afgeven. Kortom, de gemeente betaald de extra aflossing aan de schuldeisers.
Tegen zichzelf in bescherming nemen
Samen hebben we besloten die gemeente tegen zichzelf in bescherming te nemen en indien de schuldhulpverlening blijft bij hun standpunt, dat wij dan naar de rechter gaan om een oordeel te vragen. Lees cliënt zijn eigen geld te laten gebruiken ipv gemeenschapsgeld naar zijn schuldeisers te brengen.
Eindelijk, een volwaardig eigen bedrijf
En ik kan u melden dat ik onder beschermingsbewind en in een schuldaflossingstraject toch gewoon voor mezelf ben begonnen, en dan bedoel ik vooral met een officiële KvK inschrijving. Begin volgende week heb ik een afspraak.
Mijn motto Niets is onmogelijk blijkt weer eens opgeld te doen.
Een welgemeend advies, tot slot
Ik zou u, in het staartje van de grote vakantie, een goed advies willen geven. Als u nou na de vakantie eens niet bezig gaat met wie er de grootste, mooiste, beste, intelligentste, hoog begaafde, of creatiefste heeft en ook aanvaard van uzelf en anderen dat u zowel feilbaar als misbaar bent. Ja hoor u ook, want als u onverhoopt een geüpgraded Boeing in uw nek krijgt, of u vliegt bij een auto ongeluk verder dan een hangglider op uw vakantieadres, omdat u geen autogordel droeg, dan zou het zomaar ineens einde verhaal kunnen zijn. En dan? Dan zullen uw nabestaanden zien dat na uw begrafenis het bedrijf gewoon doordraait, en sterker, men uw laatste functie wellicht niet opnieuw invult. Nou, als u zich bij die feiten neerlegt, zult u eerder kiezen voor het pad der geleidelijkheid in plaats van de rat race waar iedereen blijkbaar van denkt dat dat de norm is waaraan je niet kan ontsnappen.
Er is maar één ding waar je niet aan kan ontsnappen: Juist, de dood.
Een heel ander jaar
Dan heeft u een heel ander jaar, met een heel ander ritme en hetzelfde of misschien zelf meer werk af als wanneer u zich de trillende aders in uw nek werkt. Probeer het maar. Het zal je veranderen. Zelfs onderzoeken laten zien dat mensen die zich niet overgeven aan de ratrace maar hun balans beter behouden, productiever zijn. Dan ga je toch heel anders naar de wereld kijken lijkt me zo.
Ik wens u veel wijsheid dit komende arbeidsjaar!
Stefan Vlaminckx
