De Zweedse bouwpakketten koning is, na een maand sluiting, weer open. Dat waren ze in die maand sluiting ook, maar de Homo Hypothecus, Latijn voor de hypotheekbetalende mens, is na al die weken corona-crisis-quarantaine helemaal vergeten hoe online shoppen ook alweer werkt. Alhoewel, ze hebben wel de hele bol.com en die online supermarkt leeggekocht. In ieder geval stonden de Homo Hypothecus, zijn vrouw, en hun kinderen, rijen dik voor de deur van de Zweedse bomenmassamoordenaar met zijn babyverpletterkasten.
RIVM, minister-president, de frontberichten op t.v.
Niets houdt de Homo Hypothecus tegen in zijn drang naar geld uitgeven, desnoods met gevaar voor eigen leven. Ook mevrouw en kindjes Hypothecus thuislaten, zoals de voorschriften voorschrijven, het kan ze niet schelen. Er moeten ook spuuglelijke kleedjes en kussentjes gekocht worden, en dat is nou eenmaal meer iets voor mevrouw Hypothecus. Kun je ook zien ook. De lelijkste kleedjes trek ze aan als jurk. Dan ben als RIVM klaar met praten, kun je de frontberichten net zo goed alleen nog in het weekend uitzenden en hoeft je ook niet meer naar de persconferentie vd MinPres te kijken. Want wat je niet meekrijgt hoeft je je ook niet aan te houden. Kijk, niet meer naar oma mogen, de schoonmoeder van de Homo Hypothecus, dat onthoud ie wel. Maar als het kind na een verbouwing drie dagen op een matrasje op de grond ligt, dan moeten ze toch een nieuw bed kopen en daar moesten ze perse voor naar IKEA, voor zo’n kinderbed. Dat stond mama Hypothecus haarfijn uit te leggen op het NOS journaal… In haar Zalando outfit. Drie dagen op een matrasje op de grond.. Moet je voor de gein eens in een Grieks vluchtelingenkamp gaan kijken. Naar die kindjes die hier niet welkom zijn. Die liggen ook op een matrasje op de grond. In een tentje en 15 cm water. Hutjemutje op elkaar.
En daarmee is het bewijs wat mij betreft wel geleverd. Wij zijn geldslaven.
En niet van die slaven zoals wij ze vroeger verhandelden. Nee, die kwamen nog in verzet en dat beloonde onze voorvaderen met zweepslagen. Ze bedachten protestliederen en die zongen ze op de maat van het werktempo. Zo gaven zij ons ook de blues jazz en vier tellen is een maat, cadeau. Net zolang totdat wij ook vonden dat slavernij eigenlijk niet kon. En daarom hebben we onszelf maar tot slaaf laten maken. En als geldslaaf protesteren we niet. Nee, we gaan krom om ons door de commercie nog net ietsje dieper in onze k… afijn, u begrijpt wat ik bedoel. En zo noem je dat ook niet. Dat noem je klanttevredenheid voor klantbehoud. En daar zetten wij, eigenlijk jullie want ik heb geen cent te makken, geldslaven, levens voor op het spel. Maar dat deed je toch al. Maar dan door die ruftende kolereleijers op de achterbank eerst Zweedse balletjes en softijs te voeren, en vervolgens met je ramen dicht naar huis te rijden. Want je betaald niet voor niks wat extra’s voor een airco in je auto. Je zou je heel diep moeten schamen!
Althans, dat vind ik.
