Het einde van de campagne nadert met rasse schreden. Tijd om de balans op te maken. Want van wie vinden wij wat?
SP, Lilian Marijnissen.
De zichtbaarheid van de SP dit jaar, valt mij erg tegen. Buiten dan de toeslagenaffaire heb ik ze apart niet gehoord of gezien. In de corona debatten hadden ze altijd wel een eigen idee of bijdrage, maar het was, niet alleen voor SP, dit jaar wel heel veel meestemmen met het kabinet. Ook vind ik de campagne flets en weinig zichtbaar.
GroenLinks, Jesse Klaver
Jesse speelt echt mee voortaan, om de knikkers. Hij houdt goed stand tussen Mark en Geert als de toppers in debatteren. Hij is weer beter geworden in het ontwijken van de lastigste vragen, het verbloemen van de minder leuke dingen in het verkiezingsprogramma, en zolang praten dat niemand nog weet wat de vraag was, en dus ook niets heeft aan te merken op het antwoord. Ook hier ontbreekt de echte spirit. Jesse sprankelend minder, maar compenseert dat met tomeloze inzet. Ik kan ook bij deze lijsttrekker geen speerpunten uit zijn programma noemen. Ja, wonen geloof ik. Net als bij de SP.
CDA, Hugo de Jonge, Pieter Omzigt, Wopke Hoekstra.
Tegen wil en dank. Daarmee typeert je de CDA campagne het best. Want Wopke is geen debater pur sang. Ook kun je echt merken dat hij een bestuurder is, en niets weet van het kamerwerk.. Want dan had ie geweten dat bij het uitleggen van je plannen details ertoe doen. En die details zijn voor hem als minister minder, maar voor zijn ambtenaren juist weer heel erg van belang. En om na een schaatsincident in Thialf, er toch voor te kiezen om je schaatsend te afficheren, je moet maar durven. Net als nu al aankondigen dat jij in 2025 de ww met een jaar wil inkorten. Lijkt me ook geen stemmentrekker. Nou maar hopen dat de schade zal meevallen.
50plus, Liane de Haan.
Ik dacht nog, dat ze in ieder geval een waardige tegenstander voor Henk Krol hadden binnengehaald. Helaas strandde de partij op de voor haar zo bekende plek: Die waar de klappen vallen. Want interne ruzies, is wederom splijtzwam gebleken.
PvdD, Esther Ouwehand.
Van deze partij ken ik de standpunten het best, heeft de lijsttrekker mij verrast met haar doorlopende consistentie in debat. En geen van haar optredens vielen mij tegen. Dan leek stemwijzer mij ook richting PvdD te duwen. Samen met GL een grote kanshebber.
Thierry Baudet, Geert Wilders, samen noem ik ze Club Kansloos.
Beide heren komen bij mij op een gedeelde laatste plaats. Dit vooral doordat beide heren er dezelfde soort modus operandi erop nahouden: Je focust op een onderwerp ( Islam en corona) beloofd zaken die je nooit kunt waarmaken en creëert een gezamenlijke vijand.
Helaas maak je je op deze manier wel redelijk onmogelijk. Want op de SGP na, wil niemand in een kabinet met PVV en of FvD.
Logisch, want niet van je meest extreme denkbeelden kunnen afstappen om je andere standpunten wel gerealiseerd te krijgen, is voor beide heren te moeilijk. En zij maken zich daardoor onmogelijk. Wel jammer van al die stemmen.
Ja21, Joost Eerdmans.
Ja21, een relatieve laat- en nieuwkomer. Afgesplitst van de FvD. Totaal mijn politieke richting niet, maar Eerdmans heeft een prima campagne gevoerd. Want hij heeft zich flink in mijn kijker gespeeld. Dat kan geluk zijn, of wellicht de juiste uitnodiging aanvaarden. In ieder geval een extra rechts geluid in de kamer. Mocht men een zetel halen.
Code Oranje, Richard de Mos.
Ombudspolitiek, noemt de Mos zijn manier van politiek bedrijven. En ik kan u precies vertellen wat dat is. En daarmee heeft deze partij mij het beste weten te bereiken en blijkbaar raken, gezien het feit dat veel wat ik van deze club weet, ook is blijven hangen.
Verder vond ik er als fan democratie, dit jaar niet veel aan, de campagne. Nauwelijks stofwolken, slechts een enkel incident.
Zelfs the kinky fuckery van PVV coryfee Dion Graus en het fuhrer complex van FvD baas Thierry, uil van Minerva, Baudet, deden nauwelijks iets af van het effect dat deze 2 partijen uitoefenen op het electoraat. Dat blijft, zeker voor Wilders, een prestatie van formaat. Baudet brak eigenhandig grondig af, wat ie al bij elkaar blufte daarvoor. Dus daar komt vanzelf een eind aan.
Ook SGP en ChristenUnie konden me nauwelijks boeien. Die standpunten van SGP (Ook wel: Partij van de Gaap) zijn zo ouderwets en dodelijk saai, dat het staatsrechtelijk haast wel moet kloppen. En van ChristenUnie vind ik dat je hun standpunten eigenlijk nooit kunt tegenspreken. Zo netjes zijn ze wel. Ik wens ze veel succes.
Dus op naar de stembus met het grootste stembiljet ooit. Om er daar achter te komen dat al dat nieuws nauwelijks vernieuwende politiek komt brengen. En veel stemmen niet gehoord gaan worden. Want versplintering, zover het oog reikt.
En daar mogen wij de 150 meest geschikte uit kiezen. Ga er maar aan staan. Ik wens ons nu reeds voor alsdan, veel wijsheid.
En kijk daarbij naar uw favoriete persoon, en niet zozeer naar diens kleur. Want stel jij bent GroenLinks maar jouw uiterst integere, betrouwbare en nimmer veroordeelde, buurman is verkiesbaar voor de VVD, dan zou ik, indien de politieke kleur niet zoveel afwijkt als in dit voorbeeld, overwegen hem dan alsnog je stem te geven. Want jij kent hem, het versterkt jullie regio met een kamerlid in Den Haag uit jouw regio. En je weet waar zijn huis woont, wat good old keihard beïnvloeden, kinderspel maakt.
Kies jouw favoriet, ook al vindt je onderbuik van niet!
Dat is wat ons land nodig heeft.
Althans, dat vind ik.
