Klote Corona!

Ik ben nu zo’n goede week wat neusverkouden. Twee keer ‘s-ochtends een klein beetje keelpijn. Maar dat verdween even zo snel ook weer. Het voelt als een gewone verkoudheid. Maar is het dat ook? Ik heb niet echt koorts gehad. Wel af en toe de chills, ff koude rillingen, maar niks om voor thuis te blijven.

Behalve nu dus…

Kijk, ik gun iedereen zijn opa en oma een lang gezond leven. En ik gun echt helemaal niemand dood door Corona/Covid-19. Want dat is op zijn zachtst gezegd geen pretje. Dat is doodgaan nooit, maar alleen dankzij de uitstekende IC en palliatieve zorg hier in Nederland, krijg je niet meer mee dat je feitelijk verzuipt in je eigen lichaamsvocht. Want dat is wat er feitelijk met je gebeurt op het moment dat je de allerzwaarste klachten krijgt. En dat gun je niemand.

Daarom ben ik ook heus wel gemotiveerd binnen te blijven.

Maar ik heb dit elk jaar wel een keer. Kan soms wekenlang aanhouden ook. Maar het ergst vind ik nog wel dat ik niet weet of dit het beruchte virus is, en ik, zodra ik klachtenvrij ben enige immuniteit heb opgedaan, maar beter nog, met een gerust hart de kwetsbare medemens tegemoet kan treden en dientengevolge voor hen het leven wat draaglijker kan maken.

Want je laten testen kan niet, het zeker weten ook niet, en dat stoort mij mateloos.

Jou vast ook, vandaar dat ik het hier ook opschrijf. Want ik wil er geen zorgverlener voor lastigvallen, geen fractie capaciteit voor opeisen, maar zo laat je wel een berg immuun geworden arbeidspotentieel aan de kant staan. Want ik wed dat ik niet de enige ben, die er zo over denkt. Kijk, en als vrijwilliger vertier en vermaak voor bejaarden, heb ik al eens gewerkt. Kwestie van laptop aan de tv, André Rieu van uitzending gemist halen, en de eerste 2 uur zijn al gevuld. Dan nog een leuk spel, of een beetje de clown uithangen en voor je het weet is de middag om.

Irritant dus…

En ik wen er maar vast aan, want dit is niet de laatste pandemie die ik in mijn leven ga meemaken. Sterker, de kans dat de volgende of die daaropvolgende pandemie nog een tikkie erger gaat zijn is niet denkbeeldig. Want er zijn 3 grote factoren die daarbij een rol spelen. 1: we komen als mensen steeds meer in de leefwereld van dieren die dat soort virussen bij zich dragen, 2: wij zijn zo steriel gaan leven dat we ook niet meer met indringers van buitenaf in aanraking komen. Mijn generatie was de laatste die hun hele jeugd buiten te vinden waren. In ons geval kuilen graven, hutten bouwen en vuurtje stoken, want wij hielden geen van allen van voetbal, tennis of hockey. Wij maakten een sport van in de voorjaarsvakantie beginnen met het bouwen aan een hut. Daar de hele zomervakantie van genieten om ‘m vervolgens voor het einde van de herfstvakantie weer af te breken en op te stoken. Met je zwarte klauwen een snel gemaakte boterham wegdouwen was heel normaal. En dat knarsende geluid tussen je tanden was zand. Dat schuurde de maag, aldus het motto.

Wat je daardoor aan bacteriën of ander microleven binnen kreeg, vroeg je je niet eens af.

En zo zag je onze weerstand groeien. Kom daar nog maar eens om anno 2020. 3: Wat ik noem, de Azië component. Kijk, de afgelopen pandemieën kwamen allemaal uit China. Maar da’s toeval. Want in heel Azië wordt in meer of mindere mate op dezelfde manier gewerkt: Je flikkert een plein vol met dode en levende dieren, een berg mensen, hier of daar wat ratten, vlooien en andere viezigheid, en voegt daar flink wat tropische hitte aan toe, en dat noem je dan een markt.. En voila, Een pandemie wordt geboren. Eerst doet zo’n virus ff een paar rondjes vrij muteren voor gevorderden, alvorens zoönose(? Schrijf je dat zo??) over te springen van dier op mens. En daarna kan het heel snel gaan, dat heb je nu zelf van dichtbij meegemaakt.

En nu? Nu niks. Rustig wachten op de volgende pandemie.

Of hopen dat ze een soort supervaccin weten te ontwikkelen dat ons in 1 klap van alle kroontjes virussen af helpt. Tot die tijd wens ik ons veel sterkte. We zullen het nodig hebben. Ik wens u allemaal veel geduld, en hoop dat u ook een beetje geniet van de tijd die u nu extra met u gezin kunt besteden. Want doet u dat niet, dan is dat heel erg….. Voor u.

Althans, dat vind ik.