Excellenties,
Ik vraag uw zéér dringende aandacht en advies met betrekking tot de veiligheid van een 7- jarig meisje dat momenteel in het eenoudergezin van haar moeder verblijft.
De casuïstiek:
2 jaar geleden ben ik door de rechtbank midden Nederland afdeling jeugdrecht aangesteld om de omgangsmomenten tussen vader en dochter te begeleiden, de veiligheid van het kind te bewaken tijdens de omgangsmomenten en een risicoanalyse op te stellen ten aanzien van de omgang met vader en de door de rechter verordonneerde snelle uitbreiding van het aantal uren contact tussen vader en dochter, zonder dat de moeder haar invloed voor, tijdens en na de omgang kan aanwenden om het herstel van de vader dochter relatie te frustreren. De rechter, in navolging van onder andere de politie en andere betrokken hulpverleners, stelde in haar uitspraak dat met name het projecteren van moeders angsten op haar dochter zeer schadelijk is voor de ontwikkeling van het kind en verwoestend werkt op de vader dochter relatie. Moeder heeft ook alles uit de kast getrokken om vader en in diskrediet te brengen, en aan geen enkele aanwijzing gehoor gegeven of meegewerkt.
Ik heb als hulpverlener afgelopen week een bericht gekregen met verontrustende informatie omtrent dit gezin. De afzender heb ik teruggemeld dat die uitsluitend zelf en anoniem kan melden bij veilig thuis. En ik dus niets kan met die informatie. Wel heb ik het gezin van de vader benaderd en zijn vrouw gesproken, want vader was op familiebezoek. En de informatie die ik uit dat gesprek kreeg, zeker ook in combinatie met de eerste tip, vind ik dusdanig verontrustend dat ik het met mijn professionele en persoonlijke geweten niet meer kan rijmen niets te doen met de ontvangen informatie en om herhaling door SAVE Nieuwegein te voorkomen.
Maar als ernstig bezorgd professional, maar zonder nog direct betrokken te zijn, kan ik nergens terecht om dit kind te beschermen of beter beschermd te krijgen.
Hoe is deze perfect storm ontstaan? Als direct gevolg van het niet uitvoeren van de uitspraak van de rechter, het vanaf gesprek 1 blokkeren van onze initiatieven om tot een juiste uitvoering te komen en daarbij niets te schuwen, heeft SAVE bewust gekozen voor het ruimte bieden aan moeder om al haar negativiteit en weigering enige medewerking te verlenen aan ook een onderdeel van het proces. En dat juist, zo besloot de rechter, had met de uitspraak in de hand, onze begeleiding en alle andere noodzakelijke ondersteuning, gestopt moeten worden. Want elke dag zonder haar vader is schade aan de ontwikkeling van het kind. Ook psycho sociale problematiek en zo nog wat gevaren, voor de ontwikkeling en hechting van het kind, worden door alle andere betrokken hulpverleners buiten SAVE als ernstige bedreigingen voor het kind aangemerkt.
Nu dat Samen Veilig (SAVE), zo bleek mij deze week, de OTS wil beëindigen, en in de brief met het verzoek, onomwonden neerzet dat de situatie bij moeder onveilig is, wil je als professional ergens je verhaal kunnen doen. En niet gehoord worden, wel serieus genomen worden. Immers, de combinatie van informatie uit de eerste hand, de vaststelling dat twee jaar geleden al had moeten worden ingegrepen en het feit dat vader overal aan heeft meegewerkt en uit onderzoek gebleken is dat hij wel geschikt is als ouder waar het kind kan wonen, vragen toch om snel ingrijpen. En niet door SAVE, want die adviseren vader zich erbij neer te leggen.
Daarom graag van u een advies hoe ik als professional en hulpverlener kan zorgen voor een veilige leefomgeving voor dit kind?
Help alstublieft!!
