Het is eind april 2021. En het einde van wat je zonder meer de grootste ramp in ons land, sinds de tweede wereldoorlog kunt noemen, loopt op zijn einde. En het wordt een rampenfilm-achtig einde. Want vandaag 22 april, meldt men bijna 9700 nieuwe positief geteste personen. Een dagrecord zo meen ik.
Een mooie datum, 28 april, gezien de geschiedenis.
Want in mijn familie gingen de verhalen over de bevrijding van de Duitse bezetter, in april/mei 1945. En over mijn opa en zijn verplichte arbeitseinsatz bij Siemens in Duitsland. Maar vooral de verhalen over de bevrijding zijn mij bijgebleven. En wat ik op school leerde over de oorlog. En Oorlogswinter van Jan Terlouw heb ik zovaak gelezen, dat het ook mij verbaasd dat ik het boek toch niet van kaft tot kaft kan opzeggen.
En nou mogen 28 april als eerste de terrassen weer open, en dat deed mij toch denken aan die bevrijdingsverhalen van toen. Hoe blij iedereen was, nu het juk van de bezetting verdween. En dat is dus niet te vergelijken met wat wij nu meemaken, en zo bedoel ik het ook niet, maar ik kan me zomaar voorstellen dat veel mensen nu eenzelfde soort vreugde en plezier zal ervaren als de mensen toen in mei 1945. Meer leed geeft niet altijd meer vreugde als het eenmaal over is.
Dat deze vergelijking bij mij opkomt, komt denk ik, omdat ik het nog van mijn opa gehoord heb.
En die had het allemaal zelf meegemaakt. En niks stoere verzetsdaden, maar heel realistisch gedaan wat er van hem gevraagd werd. En het dientengevolge ook overleefd. Die zei mij ooit dat we nooit mochten vergeten wat “die moffen” ons hadden aangedaan. En dat zal ik ook nooit.
Anno 2021 is het zeldzaam nog verhalen uit de eerste hand te vernemen. Want, met de dodenherdenking en bevrijdingsdag in zicht, zou ik weleens willen horen van iemand die het meemaakte, of die het ook ervaart als bevrijdend dat de lockdownmaatregelen eraf gaan.
Ik heb er in ieder geval zin in!
Ik las ergens dat het met de bierverkoop wel mee zou vallen, gezien de openingstijden van 12 tot 18 uur, die gaat gelden voor terrassen. Nou, kan ik u melden, niet voor deze jongen. 28 april, ongeveer 12 uur, besteld deze jongen zijn eerste grote glas vers getapt bier. En ik drink niet eens! Maar wat moet dat moet, en het zal mijn manier van het begin van het einde vieren worden. 3 mei vaccinatie 1. Ergens in juli nummer 2. En dan maak ik er dit jaar een zomer Bos van den Hertog van. Da’s een vakantieoord, dat ligt hier aan de overkant van de spoorlijn. Het heeft alles, inclusief rondvaartbootjes romantischer als die in Venetië. En daar ga ik mijn zomer doorbrengen. Als je me weet te wonen, weet je dat ik het centrum van mijn stadje ‘s-Hertogenbosch bedoel. Kunnen jullie lekker naar het buitenland op vakantie.
Sowieso ga ik proberen de verloren omzet, die mijn lokale economie heeft moeten missen van mij, zo snel mogelijk weer besteden. Terrasje pikken, kleding en schoeisel kopen. Hopelijk snoepen bij de TumTum. Een boek kopen bij de boekwinkel op het Kerkplein. En luisteren naar straatmuzikanten. Gisteren een pareltje geluisterd. Dat belooft veel goeds.
Ik wens u allemaal een prettige heropening van onze maatschappij.
En dank u wel voor uw tomeloze inzet gedurende deze crisis. Natuurlijk bedoeld voor alle ziekenhuismedewerkers, maar ook al die anderen die iets voor een ander betekende, deze afgelopen tijd. En de mensen die hun bedrijf voor ons sloten. Dank u wel, u hielp ons de maatregelen te blijven dragen.
En als laatste aan u: Dank u wel dat ook u zich aan de maatregelen hield, waardoor ik nu gezond en wel kan uitkijken naar het einde van al deze ellende. Dank u wel, u maakte het verschil!
Althans, dat vind ik.
