Vertrouwensbreuk met zorgverlener, is geen argument voor de rechter

Als er één ding is dat je snel leert, als je bij de ggz behandeling ondergaat is dat, indien er geen vertrouwen is tussen jou en je zorgverlener, je snel een andere zorgverlener moet zoeken. Dit geldt ook voor thuisbegeleiding. Als je geen vertrouwen hebt in je begeleider, dan houdt het op. Er kan dan simpelweg geen goede begeleiding gegeven worden.

Verplichte zorgverlener

In 2017 is mij definitief een maatregel opgelegd in het kader van de wet Damocles. Woning drie maanden gesloten want een kleine hoeveelheid drugs gevonden. Die niet van mij waren, maar ook dat deed er niet toe. Net zo goed als dat het onderzoek naar drugshandel nooit wat heeft opgeleverd. Onder bestuurlijke vrijheid mocht dat allemaal. Ik werd in die tijd begeleid door Verdihuis extra muraal. Vrijwillig op basis van een PGB en zoals ik me al jaren laat begeleiden. Verdihuis is in Oss een van de ketenpartners. En destijds zei de rechter dat de ketenpartners hadden geklaagd, wat achteraf niet waar bleek te zijn. Lang verhaal kort, dat bleef aan mij knagen totdat een insider mij meldde dat ze er wel van geweten moeten hebben dat er problemen speelde rondom mijn adres. Daardoor verloor ik mijn vertrouwen in Verdihuis als zorgverlener. Logisch toch? Zij hadden mij moeten behoeden voor deze ellende ipv mij in de ellende te storten om niks. Echter, ik woonde toen op basis van een tijdelijk huurcontract in een woning van Brabant Wonen. En die hadden als eis gesteld dat ik verplicht begeleid zou worden door Verdihuis. Toen dat niet meer ging heb ik daar de verhuurder van op de hoogte gesteld en meteen een, naar nu blijkt, betere zorgverlener voor aangezocht. Verdihuis heeft ook medewerking verleend door de zorg snel over te dragen. Pas vier weken na mijn eerste melding reageerde verhuurder Brabant Wonen negatief. Contractbreuk en ik had het nog met voorbedachte rade gedaan ook.

Lang verhaal kort…

Verhuurder wilde op basis van die wissel mij als huurder wippen en ik wilde dat de rechter mijn noodzaak om te wisselen van zorgverlener zou erkennen en mij dus zou steunen in mijn argumentatie over het vertrouwen in zorgverlening. Daar hebben we pas geleden een rechtszaak over gevoerd en donderdag was er de uitspraak, die ik gisteren ontving. Verloren, over drie maanden moet ik hier weg zijn.

Nergens op ingegaan

Want de rechtbank heeft mijn argumenten niet eens genoemd in de uitspraak en dus blijkbaar niet in haar overweging meegenomen. Ik wijt dat aan het feit dat zij ter zitting zei dat ze van mijn dossier had geleerd dat psychisch kwetsbaar zijn, en intelligentie niets met elkaar te maken hebben. Ook dat dat opzich weleens lastig kon zijn. En dat verklaart ook een hoop over waarom de ter zitting door mij aangedragen argumenten, niet in de uitspraak zijn terug te vinden, terwijl ze voor iedere ggz-er een soort van wetmatigheid vormen. Geen vertrouwen geen nut tot samenwerking.

En dus sta ik op straat.

Als psychiatrisch patiënt met een hoop woede over het geheel van onrecht wat mij is aangedaan en niks te verliezen. Je zou er bang van worden. En nou gaat het de gemeente weer veel geld kosten. Kosten voor maatschappelijke opvang, herhuisvestingskosten en begeleiding om dit alles van me af te kunnen praten. Inboedel, inrichting en aankleding, allemaal op kosten van de maatschappij. Want werken om het zelf bij elkaar te verdienen, waarmee ik juist een goede aanvang had gemaakt dit jaar, het staat allemaal op losse schroeven. Let wel, voor het in mijn woning aanwezig zijn van een hoeveelheid drugs die, als je er op straat mee gepakt wordt, alleen maar wordt afgepakt zonder enige boete of vervolging.

En dat dat kan, het wil er bij mij niet in.

Bij de wetgever ook niet, want die had duidelijk aangegeven dat dit soort zaken de eerste keer met een waarschuwing moeten worden afgedaan. Maar daar mag onder bestuurlijke vrijheid van worden afgeweken. En daar wordt intensief en vrolijk gebruik van gemaakt. Niet alleen in Oss, maar het is wel een van de koplopers huisuitzettingen. En wat wil men toch bereiken met al dit repressieve beleid? Mij een lesje leren? Ik heb maar 1 lesje geleerd van dit alles: de rechtsstaat is in verval. Want zonder inhoudelijk toetsen door een rechter mag een ambtenaar van de gemeente jou maatschappelijk irrelevant proberen te maken. En een verhuurder jou uit je huis zetten als jij kiest voor goede en nuttige zorg ipv slechte nutteloze zorg.

Valsheid in geschrifte

Nou heeft het opperhoofd extra muraal van voornoemde zorgverlener ook nog valsheid in geschrifte gepleegd in een verklaring die voor de rechtbank het pleidooi van de verhuurder ondersteunde. Ja dat leest u goed. Omdat ik het vertrouwen opzegde schreef de chef een uiterst giftige brief over mijn persoon aan de rechtbank. Dat geeft Verdihuis in de afhandeling van mijn klacht daarover ook toe. Tenminste totnutoe mijn beklag over de giftige toon. Uiteraard achtte men valsheid in geschrifte niet bewezen. Maar daarom heb ik de gifbrief gelegd langs de rapportages van de thuisbegeleidster en dan blijken er leugens na leugens in de brief te staan. En aangezien die geschreven was om niet mij, maar de tegenpartij ter dienste te zijn, er valselijk wordt verklaard, voldoet de brief aan de definitie valsheid in geschrifte. En dat soort mensen noemen zich zorgverlener. Een rancuneus stuk rot vreten is het. Althans, zo zie ik dat. 17 december vernemen we het oordeel van Verdihuis klachtenafhandeling. 20 december hebben we een gesprek. Daarna hoogstwaarschijnlijk door naar een regionale commissie en, wederom, naar de rechter. Want enige compensatie lijkt me wel op zijn plaats.

Dit is het nieuwe Nederland.

En denk vooral niet dat dit u niet kan overkomen. Daar komt u wel achter als de politie u bezoekt omdat ze uw puberzoon van drugshandel verdenken. Of u, omdat een jarenlange burenruzie in uw nadeel wordt beslecht door uw rancuneuze buurman met enige fantasie. Want u eraan naaien in het kader van de wet Damocles is een appeltje eitje. Ik zal daar in een volgend blog u de handleiding van laten zien. En dan gaat ie koopwoning gewoon in de gedwongen verkoop, wordt u als drugsdealer aangemerkt. En bent u uw huis, maatschappelijke positie en hoogstwaarschijnlijk baan, vriendenkring en relatie kwijt. En met een beetje pech krijgt u er een flinke schuld bij. Geen grapje.

Althans, dat vind ik.