Voor God, vaderland en Diederik Gommers

Beminde gelovigen,

U heeft de gekke gewoonte om selectief om te gaan met al wat Gods schepping ons brengt. U leeft in een huis dat is opgebouwd uit materialen die Gods schepping u bracht. U eet het voedsel van Zijn akkers. Ook rijd u een voertuig dat is opgetrokken uit dat wat te vinden is in Zijn aarde. Tot zover niks geks onder de door Hem geschapen zon.

Maar als het aankomt op preventie, met middelen die ook zijn voortgekomen uit Zijn schepping, haakt u af.

Of het nu gaat om een pilletje ter beperking van geboorten, een prikje ter voorkoming van sterfte ten gevolge van kinderziektes, of pak ‘m beet, om te voorkomen dat u ziek wordt van een pandemisch virus. Dan ligt uw lot en dat van uw vele kinderen ineens in Zijn handen. En met grote gevolgen. Niet allemaal meteen desastreus, maar wel groot. U heeft, over het algemeen, een groot gezin. Mijn inziens niks mis mee, omdat u uw kinderen stuk voor stuk alle liefde geeft die u maar te geven heeft. Maar diezelfde bloedjes van kinderen laat u dan weer niet vaccineren tegen kinderziektes, zoals de meesten van ons. En daarom komt het in uw kringen nog voor dat er kinderen sterven aan de bof. Dat grote gezin zou u kleiner kunnen houden met dat beroemde pilletje, maar ook daar kiest u bewust niet voor. En hoogstwaarschijnlijk, zo verneem ik ook uit betrouwbare bron, gaat u zich niet laten vaccineren tegen de gevolgen van de Covid-19 ofwel coronaviruspandemie. Want dan legt u uw lot in Zijn handen, zo verneem ik. Dat Hij zijn schepping zo heeft geschapen dat wij, uit vrije wil en met Zijn zegen, wetenschappelijk onderzoek doen, dat als resultaat heeft dat we sterker, groter en ouder worden, dat wil u niet zien of ziet u toch anders.

Daar bent u overigens wel heel selectief in. Om niet te zeggen, enigszins hypocriet

Want het is niet dat u helemaal geen gebruik maakt van de door de wetenschap uitgevonden wonderen. Sterker, alleen op het vlak preventie heeft u ernstige bezwaren tegen de ontwikkelde oplossing. Want van uw shampoo via uw auto, tot aan uw toiletpapier en mobiele telefoon, maakt u maar wat graag gebruik van wat de wetenschap ons bracht. En dat is voor een ongelovige zoals ik, en heel veel gelovigen, nauwelijks te begrijpen.

In de zogenaamde “Bible belt” komen de meeste brandhaarden van Covid-19 besmettingen voor.

Marion Koopmans, top viroloog en hoogleraar verklaarde dat omdat daar veel meer grote gezinnen voorkomen, maar dat wist ze pas na gedegen onderzoek zeker. Logischerwijs raken meer mensen besmet, indien uw kind op school een besmetting oploopt, en er thuis meer broertjes en zusjes rondlopen. En dat is dan ook geen verwijt aan uw adres. Niemand anders dan u en uw partner bepalen de grootte van uw gezin. Wel confronteerde het u, en ons met de gevolgen van het rondgaan van een hoogst besmettelijk virus in een gemeenschap van grote gezinnen. Het ziekenhuis in Harderwijk moest er zelfs even door op slot. En onvermijdelijk heeft u dierbaren verloren, die u ook nog eens niet het afscheid mocht geven dat ze verdiende. Onevenredig hard getroffen noem ik dat. En het gemene van deze pandemie.

En vandaar dat u, en niet voor het eerst, hier leest dat vaccineren is te leren

Want dat is het. Daar doen wij, van team V, erg ons best voor. Team V wordt aangevoerd door onze captain Diederik Gommers. Die komt desnoods hoogstpersoonlijk aan u en de uwen uitleggen wat het vaccin is, hoe het met door God geschapen materialen is ontwikkeld en met Gods zegen over de wereld verdeeld wordt. En de rest van team V bestaat uit mensen zoals ik, die er alles aan gedaan willen hebben dat zoveel mogelijk mensen beschermd worden tegen de gevolgen, de soms verschrikkelijke gevolgen, van dit coronavirus. Uw anti vaccinatie doctrine doet mij altijd denken aan een oude mop, over een gelovig man, die te lang wachtte op een teken van God. Ik zal het hieronder, in geactualiseerde vorm, voor u optekenen:

In een dorp, in de provincie, hier niet zo heel ver vandaan….

Brak er niet alleen maar een coronavirus brandhaard uit, maar een ongekende uitbraak van de Britse mutatie. Zo erg, dat er aan de randen van het dorp snelteststraten verschenen, die iedereen die daar woonde testte. Positief? Terug naar huis, zorg komt eraan. Negatief? Wegwezen hier! Evacueren dus. Bijna iedereen ging, behalve onze hoofdpersoon, die we voor het verhaal Thierry zullen noemen.

Thierry weigerde te vertrekken, zich te laten testen, zonder dat hij een teken van God had ontvangen. Terwijl zowel links als rechts van hem zijn buren al positief getest waren en in quarantaine zaten in hun eigen huis, en het grootste deel van het dorp al geëvacueerd was, volhardde Thierry.

Er kwamen in beschermende pakken gestoken GGD medewerkers aan zijn deur om te vragen, zelfs te smeken dat hij zich zou laten testen. Maar nee, zonder teken van God wilde hij niet van wijken weten.

De dag erna verscheen er weer zo’n ingepakte dame aan zijn deur. Dit keer met de vraag, indien hij toch geen klachten had, of ie dan alstublieft het vaccin dat ze had meegebracht, wilde laten inspuiten. Dan bouwde zijn lichaam in ieder geval weerstand op. “Zolang ik geen teken van onze lieve heer ontvang, wil ik niks.”. Standvastig was ie wel, onze Thierry.

De derde dag kwam er iemand met mondkapjes, ter bescherming en de vierde dag kwam iemand handalcohol en vitamine c, d en zink tabletten brengen. Thierry bleef beleefd weigeren, want zonder teken… Afijn, u begint het te snappen.

De vijfde dag had onze hoofdpersoon verhoging, die ‘s-middags al overging in een flinke koorts. Tegen de avond begon hij al goed benauwd te worden.

Lang verhaal kort; Na een verschrikkelijk ziekbed sterft onze hoofdpersoon, eenzaam en alleen en zonder ooit nog een teken van God te hebben ontvangen.. Althans, dacht ie…

Petrus staat bij de hemelpoort te wachten op Thierry zijn komst, als hij in de verte razendsnel iets of iemand op zich af ziet komen. Als hij wat dichterbij is gekomen, ziet Petrus wie daar met gezwinde spoed zijn kant op komt, en opent alvast de poorten. Want vrome gelovigen zoals onze hoofdpersoon, zijn altijd welkom in Zijn hemelse paradijs.

Petrus wil net aan zijn welkom thuis speech beginnen, als Thierry hem tegen 120 km per uur voorbij stuift. Eenmaal binnen kijkt hij verwilderd en woest om zich heen. De stoom komt uit zijn oren, zo kwaad is ie. Hij schiet de eerste de beste voorbijganger aan om te vragen waar hij God kan vinden. Na enige uitleg vervolgd hij zijn weg, via de Maria Magdalenalaan, linksaf over het Spiritus sanctusplein, voorbij de nagelnieuwe werkplaats van Jozef’s houtbewerking b.v. richting het grote paleis aan het einde van de straat.

Imposante zuilen dragen een even indrukwekkend dak van een kruising tussen het witte huis, de taj Mahal en de Trump tower, gelegen bovenaan een marmeren trap van wel een paar honderd treden.

Stormendewijs bereikt Thierry eindelijk de ingang van het hoofdkantoor, zeg maar. Binnen checkt hij razendsnel het bord met de namen van de verschillende afdelingen en ontdekt dat hij op de bovenste verdieping moet zijn.. Gelijk een cheetah op steroïden, sprint hij de trap op, en begint richting de grote dubbele deuren te rennen aan het einde van de enorme gang. Zonder aan te kloppen gooit hij de deuren open, kijk eens rond en gokt dat de nog grotere in goud geplaveide deuren voor hem, de enige barrière nog zijn tussen hemzelf en zijn Schepper.

De secretaresse probeert hem nog tegen te houden, maar er is geen houden meer aan. Met de kracht van zeven olifanten gooit hij de dubbele deuren open, om voor het bureau van Hem uit te komen. Hij kijkt tegen de rugleuning aan van een enorme zetel, waarop de mooiste versieringen in goud, zilver, diamant en al wat nog meer mooi is, uitgevoerd zijn.

“Welkom Thierry” hoort hij nog voordat de stoel zich heeft gedraaid. Inmiddels weer een klein beetje op adem, begint hij zijn tirade al, terwijl de stoel zich langzaam in beweging zet.

“Godverdegodverdegodverdomme godverdommese nog eens aan toe!!!!”.

God kijkt hem vriendelijk glimlachend aan en knikt. “Gooi het eruit mijn zoon, maak mij deelgenoot van jouw woede en verdriet.”

“De Godverdegodverdegodverdomme nog aan toe, heel mijn leven lang ben ik als vroom christen altijd aan u trouw gebleven. Hardwerkend, altijd eerlijk, en immer godvrezend heb ik mijn leven geleefd. 1x vraag ik u mij een teken te geven, en wat doet U? De Almachtige laat mij gewoon creperen aan dat klotevirus!!! Godverdegodver….”.

Ineens is God als sneeuw voor de zon verdwenen uit zijn zetel, om acuut weer te verschijnen met zijn armen om onze vriend. Hij drukt Thierry tegen zich aan en spreekt zachtjes woorden van troost nog voordat Thierry compleet instort van pure frustratie en verdriet. “Doe maar janken kerel, doe maar. En als je zover bent zal ik mij naar jou toe verantwoorden. Want na zo’n collosale vergissing, verdien je alle uitleg die er te geven valt.”.

Thierry Baudet, ehhh bedaard en Gods secretaresse manifesteert zijn favoriete biertje. Als hij een flinke slok op heeft, begint God te vertellen:

“Wat ben ik blij dat jij je je leven lang voor mij hebt gewerkt, geleefd en gebeden. Alleen vond ik wel jammer dat je mijn aanpak nooit echt heb begrepen. Ik gaf jullie een aarde waar je alles wat je nodig had, zo kon vinden. Het eten kon je in den beginne zo van de grond rapen, van de struik plukken of doodgooien met een steen. Mooie tijden, toen jullie mensen steeds inventiever werden in de jacht naar vlees en vis. Landbouw uitvonden en generatie op generatie sterker en sterker werden. Omdat ik jullie vrije wil heb gegeven, moest ik jullie ook blijvend uitdagingen blijven voorschotelen. Ijstijden, meteorieten, overstromingen en vulkaanuitbarstingen stortte ik over jullie uit. En gaan jullie over je grenzen, dan vind je voorbij die grens vanzelf een nieuwe uitdaging. En nu liepen jullie wederom tegen een uitdaging aan in de vorm van het virus dat jou velde. Het begon fout te gaan met de mensheid toen dat wat ik jullie gaf, zorgde voor een niet te stoppen drang om meer en meer. Plots gingen jullie graven naar gas en olie. Dat bracht de door jullie zo gewenste welvaart. Maar ook een enorme belasting van het leefklimaat. Door jullie ontstuimige groei, betraden jullie de leefwereld van dieren die virussen bij zich dragen waar de mens heel ziek van kan worden. Voor die dieren zijn virussen nuttig, vandaar dat ik ze hun eigen habitat gaf. En jullie vrije wil had jullie al veel opgeleverd zoals vaccins te voorkoming van ziektes, en betere hygiëne en betere voeding. Maar jij maakte een raar verschil. Want hoezo zijn de preventieve middelen geen onderdeel van mijn schepping? De mensheid is een prachtig organisme dat ver van perfect is en daardoor fouten maakt. Ik vertrouw erop dat jullie de balans weer zullen herstellen komende jaren. Maar verwijt mij niet dat ik mijn werk niet deed. Zelfs niet toen jij om een teken van mij vroeg. Al vroeg stuurde ik jou Diederik Gommers. Die waarschuwde, maar legde ook heel goed uit en motiveerde elke keer dat hij de kans kreeg jou en de rest van Nederland zich aan de maatregelen te houden, en zich tzt te laten vaccineren. Nog zo’n wonder, een vaccin dat werkt binnen het jaar klaar voor gebruik. Goed, Diederik had je dus al genegeerd. Maar ten tijde van de grote evacuatie, stuurde ik achtereenvolgens GGD medewerkers die je zowat smeekte mee te werken, een dame met de vaccinatiespuit op zak. Mensen met mondkapjes, vitamines en preventieve middelen. Geen van die signalen heb je ter harte genomen. En dat is niet alleen typerend voor jou, maar voor de hele mensheid. Los gekomen van de natuur, hebben jullie iedere voeling verloren. Nu laat ik Stefan nog maar eens een prikkelende column schrijven. Om de mensen te prikkelen en aan te zetten tot nadenken in de hoop dat ze tot inkeer komen en zich wel laten vaccineren en beseffen dat het allemaal mijn schepping is die je goed moet onderhouden en zuinig op moet zijn.. Snap je Thierry?”. Thierry knikte begrijpend en Hij zag dat het goed was..

Althans, dat vind ik.

Stefan Vlaminckx is VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving. Hij blogt over alles wat hem opvalt, aandacht verdiend of gewoonweg een misstand is die aangepakt moet worden.
VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving, blogger en ontwikkelaar van het eerste VBHC concept voor in de WMO-bg thuisbegeleiding.