Toen ik in mijn vorige blog schreef dat het u niets interesseert wat de vluchtelingen op Lesbos doormaken, kon ik niet vermoeden dat ik u deze week met de directe en verschrikkelijke gevolgen, zeker voor ons land, kon gaan confronteren van al die wegkijkende nonchalance van de afgelopen decennia. Namelijk over de gevolgen die het negeren van de klimaatsverandering voor ons gaan hebben. En ik kreeg er een knoop in de maag van, net als de auteur van het stuk waarop ik dit blog baseer.
Kantelpunt
Want we zijn een cruciaal kantelpunt voorbij, wat zoveel betekent als wanneer vandaag alle opwarming van de aarde zou stoppen, dit probleem daarmee niet meer uit de wereld te helpen is. Maar ik hou u wellicht te lang in spanning. Want waar praten we eigenlijk over?
De ijskap op Groenland smelt nu zo hard, dat ook als er geen tiende graad opwarming meer bijkomt, de winterperiode dit niet meer met neerslag in de vorm van sneeuw, kan aanvullen.
De gehele ijskap zal dus zeker wegsmelten. En dat mag je een groot probleem noemen. Want er ligt genoeg ijs om de zeespiegel wereldwijd met zes hele meters te laten stijgen. Zelfs als vandaag acuut alle opwarming zou stoppen, gaat de smelting nu zo ontzettend hard, dat dat in de winterperiode niet aan te vullen valt. Iedereen die dit leest zal het wegsmelten van het laatste ijs op Groenland niet meer meemaken, maar uw kleinkinderen’s kleinkinderen gaan toch echt het haasje zijn. Want spuit daar nog maar eens zand tegenop om de duinen in stand te houden. Om over het afvoeren van water nog maar te zwijgen, hier in de delta.
En dat Amsterdam dan helemaal ver onder de zeespiegel ligt, daar valt nog wel overheen te komen.
Maar ook hier in Brabant zal er veel moeten veranderen. Want al die busjes die dagelijks in file richting het westen vertrekken vanuit hier, omdat ze daar niet kunnen functioneren als wij de boel niet onderhouden, vervangen door onderzeeërs, zal nog een hele tour worden. Heel de Rotterdamse haven zes meter omhoog brengen, is zelfs voor hardwerkende Brabanders en Limburgers iets te hoog gegrepen. Kortom, we are fucked.
En daarmee is mijn heilige overtuiging, noem het mijn geloof, voor mij niets mystieks meer, maar een keihard feit.
Namelijk mijn geloof dat de natuur altijd een oplossing zal vinden om van een grote plaag af te komen. Want dat is wat wij, de mensheid, zijn voor deze blauwe parel in het grote niets dat wij het heelal noemen. En aangezien de grote stenen op waren, na die laatste die de dinosaurussen wegvaagde, komt moedertje natuur dan maar met een waterbom. Tenzij ze alsnog besluit dat een nieuwe ijstijd beter is. Want dat ruimt ook lekker op qua overbevolking. Kijk, en waar lees je dit? In dit geval in een column in een grote krant. De auteur beklaagde zich in zijn stuk er ook al over dat dit soort nieuws het journaal nooit haalt omdat brandende Koalabeertjes het beter doen qua shockeffect. En da’s toch ook klimaatgerelateerd? Nou dan.
We lijken, als weldenkende mensen, wel een konijn dat starend in een paar koplampen, niets meer kan als stil blijven zitten. Midden op de weg.
Kijk, en aan dit probleem gaan we niets meer kunnen doen. Al zouden we willen. Maar hoeveel van dit soort Kantelpunten moeten er nog passeren alvorens We, the people, nu eindelijk eens planeetneutraal worden? Dus niet klimaatneutraal, maar daadwerkelijk planeetneutraal. Want moedertje natuur is een bitch, waar Karma nog een puntje aan kan zuigen. Wel vind ik het goed om te zien dat we met al onze arrogantie, het niet weten te winnen van ons moedertje. Wel lukt het nog net om miljoenen en nogeens miljoenen plant- en diersoorten te vernietigen, maar da’s maar goed ook omdat evolutie ze niet in een paar honderd jaar kan omturnen naar waterplant- en diersoorten.
Onze 14 en 15 jarigen geven in onderzoeken aan dat klimaat, volgens hen, het grootste probleem van de mensheid is.
Helaas zo’n 80 jaar te laat, dat belangrijke besef, maar daar kunnen die jongelui niks aan doen. We hebben haar als een sletje uitgewoond onze planeet, en nu verlaat zij geschonden en misbruikt de business. Ze doet nog wel ff een aangifte terzake. De straf: Zes meter water in je mik erbij. En dat is slecht nieuws voor de loverboy die wij mensheid noemen.
Ik wens ons veel sterkte. We zullen het nodig hebben
En met ons bedoel ik de mensen die het de komende 2 eeuwen voor het zeggen krijgen. En sorry. Wij egoïstische ik-bakken, wij wisten het wel eerder. Maar toen de buurman een auto kocht, moesten wij er ook een. En die buurman kocht de afgelopen eeuw nog veel meer. En je wilt toch bijblijven? Want waarom zouden wij wel, als hij.. En zo lieten we decennia lang de boel de boel. Sorry. Ook namens Rutte en de rest van de regering. De grote vervuilers, die nooit betalen. Ook namens hen sorry. En onze diepe, diepe excuses aan de Waddenzee. De wat? Ja heel vroeger, toen ons land nog niet Limburg aan zee heette, lag er hier ver ver vandaan een uniek stuk natuur met wat eilanden erom. Ze noemen het nu anno 2220, kerkduik. Omdat je er zo leuk naar kerken kunt duiken. Vat u ‘m?
Ik niet.
Althans, dat vind ik.
