Wij zouden ons mede-eigenaar moeten voelen van het probleem coronaverspreiding

Aldus Jaap van Dissel tegen de NOS. Nou Jaap, dat wij ons geen mede-eigenaar voelen van dit probleem komt omdat de Chinezen het in de wereld hebben geholpen met hun smerige markten, waar levende dieren onder embarmelijke omstandigheden worden verhandeld, waardoor virussen van dier op mens kunnen overspringen.

En het RIVM en OMT hebben het monopolie op de juiste informatie.

Daardoor lezen wij wel over ventileren als beste manier om besmettingen via aerosolen thuis of op het werk te voorkomen, maar is het pas waarheid als het OMT het ook vindt. En die lopen hopeloos achter in hun kennisvergaring, dus dat gaat nog wel een paar maanden duren.

Daar komt dan nog bij dat iedereen die ik ken zich aan alle maatregelen houdt.

Toch horen we keer op keer dat “we” het blijkbaar niet goed genoeg doen. Gelul, want onze kinderen raken op dit moment besmet op school en dragen dat thuis netjes aan ons over. Dat heeft 2 oorzaken: de eerste is het feit dat wij thuis geen anderhalve meter afstand van onze kinderen houden. De tweede oorzaak is omdat de overgrote meerderheid niet op de hoogte is van het feit dat we thuis heel goed moeten ventileren om te voorkomen dat onze koters de hele woonkamer volblazen met besmette aerosolen.

En dat heeft dus niets van doen met de drukte buiten, in de verschillende binnensteden van de afgelopen dagen.

Want buiten het coronavirus aan elkaar overdragen is haast onmogelijk. Daarbij hadden de meeste mensen netjes een mondkapje op, dus dat liep allemaal wel los. Nee, het grootste probleem is de overdracht binnen de scholen. 30 leerlingen in een matig geventileerd lokaal is op dit moment het grootste probleem. En de reden dat wij geen eigenaarschap kunnen nemen voor de verspreiding van het virus. Oké, er wordt minder thuisgewerkt als tijdens de eerste golf, dat klopt. En daar zouden de mensen die het betreft inderdaad iets aan kunnen doen. Maar toch blijven de besmettingen via school een groter probleem.

Ook zijn we moe. Noem het corona moe. Noem het wat je wil, maar we zijn het.

We leven namelijk al zo’n acht a negen maanden in onzekerheid. Ook dragen we diezelfde tijd het juk der maatregelen. En hoe je het ook bekijkt, dat is volkomen logisch. Wij zien onze vrienden met een baan of bedrijf in de horeca langzaam kapot gaan. Wat vandaag qua werk nog een zekerheid is, kan morgen afgelopen zijn. En dan hebben we ook nog grote zorgen over het welzijn van opa en/of oma in het verzorgingshuis. Om er maar eens een paar van onze zorgen te noemen.

Dan zitten we ook nog in de donkerste dagen van het jaar.

En dat helpt ook niet mee, zoveel is zeker. Want uitkijken naar een gezellige kerst met de familie zit er ook niet in, helaas. Kortom, al zouden we willen, we hebben niet eens ruimte voor welk eigenaarschap dan ook.

Dus Jaap, helaas kippengaas, maar je stopt dat eigenaarschap maar in je bureaula. En haal er dan meteen even alle actuele wetenschappelijke inzichten uit. Heb je weer wat te implementeren.

Althans, dat vind ik.

Stefan Vlaminckx is VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving. Hij blogt over alles wat hem opvalt, aandacht verdiend of gewoonweg een misstand is die aangepakt moet worden.
VN ambassadeur rechten van de mens met een handicap en inclusieve samenleving, blogger en ontwikkelaaar van het eerste VBHC concept voor in de WMO-bg thuisbegeleiding.