Nu, zes weken in het nieuwe jaar, merk ik nog niks van de verbetering die de WvGGZ moet brengen. Wel blijf ik er van overtuigd dat zonder verdere verbetering van deze wet, het ook met deze wet niet gaat lukken betere omstandigheden te bewerkstelligen voor de kwetsbaarste groep GGZ patiënten.
Vogelvrij
Want nog altijd ben je bij GGZ met dwang als burger feitelijk vogelvrij verklaard. Dat zie ik in de praktijk ook gewoon gebeuren. Want alles wat jij zegt of doet als patiënt, wordt gelegd langs de meetlat van het ziektebeeld. Dus elke stemverheffing is agressie, elke discussie wijst op decompensatie, en wordt soms zelfs als waanidee afgedaan als dat de betreffende behandelaar zo uitkomt. Ondertussen mag men de patiënten volpompen met de gevaarlijkste soorten vergif die er zijn. De zogenaamde A-typische anti psychotica, nieuwe generatie en reteduur, hebben nagenoeg allemaal verschrikkelijke, soms dodelijke bijwerkingen. En het toepassen van depot toediening gaat desnoods onder dwang, ook als jij als patiënt met valide argumenten komt om te kiezen voor een ander middel.
Zelfs je eigen advocaat helpt je niet.
Want die hecht meer geloof aan wat de psychiater zegt, dan aan wat jij te melden hebt. Dat heb ik zelf zien gebeuren. Zo ook de rechter. En dat is het meest schrikbarende aan de hele verplichte GGZ: Anoniem mag de burger zijn zorgen uitten. Vervolgens komt de GGZ die er een financieel belang bij heeft, beoordelen of er behandeld moet worden, en als jij als patiënt dat niet wil en onder dwang gebracht wordt mag diezelfde GGZ instelling beschikken over jouw leven. En die hebben er geen enkel belang bij jou zo snel mogelijk uit behandeling te krijgen.
Beweer ik hier nu dat psychiaters niet integer zijn?
Ik heb al vaker gezien dat er niet integer wordt gewerkt ja, dat klopt inderdaad. En de goeie hangen we apart zeg maar. Want die zijn er heus wel. Maar mijn grootste probleem is dat er niet gekeken wordt wat het beste is voor een patiënt, maar wat er het best geleverd kan worden aan een patiënt.
En dat moet nu eindelijk eens stoppen.
Want dat hele marktdenken is funest voor de kwetsbaarste groepen. De zware, zeer moeilijk te helpen patiënten vissen overal achter het net, met als argument dat het specialisme niet in huis is. De waarheid is dat zulke dossiers meer kosten als dat ze opleveren. Wat ook komt door de per handeling gefinancierde zorg (DBC).
Ook GGZ hulp naar de burger brengen lijkt niet te lukken.
Want niet elke kwaal hoeft binnen de GGZ behandeld te worden. Zelfhulpgroepen opzetten en in de eerstelijns zorg investeren zodat milde klachten niet verder als de huisarts komen, komt ook nog niet echt van de grond. Net zoals het omarmen van de meerwaarde die de ervaringsdeskundige kan brengen, niet wordt uitgenut.
Dan nog het diagnosticeren t.b.v. het tegemoetkomen van de schooljuf.
Dan loopt de jeugdzorg en jeugd GGZ helemaal vol met kinderen die naar de zorg worden verwezen omdat de schooljuf (of meester uiteraard, maar die worden steeds schaarser) een leerling te druk vindt of teveel aandacht moet geven, en de school daar zelf geen oplossing voor lijkt te hebben. Vroeger was je gewoon druk, tegenwoordig heb je dan ADHD. Ook laat men op school veel teveel de oren hangen naar de mening van de ouders. Want, mondig als ze tegenwoordig zijn, klaagt men ook als hun oogappeltje langs de druktemaker van de klas moet zitten. Want zo wordt oogappeltje nooit geen Einstein. En dat oogappeltje er wellicht helemaal de capaciteiten niet voor heeft, dat wil men al helemaal niet horen.
Kortom, er valt nog heel veel te verbeteren.
En tot die tijd zou de wetgever heel terughoudend moeten zijn in allerlei soorten dwang mogelijk te maken op basis van anonieme meldingen. Want ik wed om alles wat me lief is, dat als het niet meer anoniem kan, meldingen acuut opdrogen. En het pilletje pushen om de juf te pleasen moet ook maar eens stoppen.
Althans, dat vind ik.
