Zoals het avondklokje thuis tikt, tikte het bijna nergens meer.

Voor het eerst kreeg de regering een tik op de vingers, waar het de inzet van zware maatregelen betreft, in de bestrijding van de COVID-19 pandemie. En het was meteen ook maar een flinke tik. Want de rechtbank Den Haag achtte de juridische basis onjuist, en verordoneerde dan ook meteen maar complete afschaffing.

No merci. Want geen enkele nuance waar het de noodzaak van de avondklok betrof.

Daar was dan weer een spoedappél voor nodig bij een hogere rechter. Die besloot dinsdagavond om half negen ‘s-avonds, een halfuur voor het uur U, dat de maatregel in stand mocht blijven, tot de uitspraak in hoger beroep, aanstaande vrijdag.

Een middelgrote paniek brak er uit op het Binnenhof.

Dusdanig, dat dinsdagavond laat er nog een bode op het koninklijk paleis Huis ten Bosch verscheen, met een nieuw wetsvoorstel en het verzoek aan zijne majesteit om daar onmiddellijk zijn koninklijke krabbel onder te zetten, zodat de bode er meteen mee naar de Raad van State kon, om het daar op zijn merites te laten beoordelen. Ook daar waren ze blijkbaar nog laat aan het werk, want donderdag wordt het wetsvoorstel al besproken in de tweede kamer.

En dan is de eerste vraag die bij mij opkomt: Had deze voortvarendheid niet ook in de toeslagenaffaire dienst kunnen doen?

Een mooi wetsvoorstel dat in 1 keer de hele affaire per wet zou oplossen.

Artikel 1: Mea Culpa, Mea Culpa, Mea Culpa. Wat betekent door mijn schuld x 3.

Artikel 2: Wij Willem Alexander, besluiten dertig duizend euro uit te keren aan eenieder die getroffen is door deze affaire. Dat doen wij per direct, uit de algemene middelen.

Artikel 3: Eenieder die nog wat te vorderen heeft op burgers die slachtoffer waren van voornoemde affaire, blijft met zijn grijpgrage klauwen af van die dertig duizend euro compensatie, uit artikel 2 af.

Artikel 4: We zullen het nooit meer doen. En indien wij het toch doen, moge God ons een staart, twee horentjes en harige wratten toebedelen voor de rest van ons leven.

Artikel 5: Mocht aannemelijk worden gemaakt dat er burgers zijn die meer schade leden dan dertig duizend euro, dan zullen Wij, Willem Alexander en de rest van de regering die ruimhartig en coulant van gepaste compensatie voorzien.

En klaar is je wetsvoorstel. Nou, dat jaag je dan net zo snel door de Staten-generaal als de avondklokwet, en voila, Bahama’s here we come, voor de slachtoffers tijdens de paasvakantie.

Dan is het alleen nog maar bidden en hopen dat er niet een dansende engel uit de lucht komt vallen.

Die door het voeren van rechtszaak na rechtszaak probeert deze superwet toeslagenaffaire te torpederen. Want stel je voor, dat die dan ook zijn twaalfde rechtszaak wint. Moet die bode weer ‘s-avonds laat de koning uit zijn nest gaan bellen. Hij ziet ‘m aankomen.

Maar, uiteraard zou je haast zeggen, kan dat niet. Want een maatregel genomen op basis van rekenmodellen koste wat het kost in stand houden, moet kunnen.

Maar echt leed oplossen, daar moet zorgvuldigheid voorop staan.

Een Belgische hoogleraar psychologie zegt dat we door de pandemie in een soort collectieve angstaanval terecht zijn gekomen die ons een bewustzijnsvernauwing heeft opgeleverd. En ik denk dat hij gelijk heeft. Want waar zit jouw inschattingsvermogen achter verborgen als jij niet de urgentie voelt keihard in- en door te pakken na het vernietigende rapport toeslagenaffaire?

Als de eerste kamer vrijdag vroeg begint, zit de engel des dood aan de corona maatregelen, mooi voor de kat zijn k*t in hoger beroep te kakelen.

Want dan is het nieuwe wetsvoorstel al van kracht, nog voordat de rechter haar oordeel heeft gegeven over de afgeschoten maatregel. En dan heeft willempje alsnog niks. Niet dat dat heel erg is, want door zijn retoriek heeft hij zichzelf al redelijk buitenspel gezet. Maar hij heeft daardoor ook gezorgd voor het extra versterken van dat vernauwde bewustzijn bij onze machthebbers. Rutte heeft laatst in een interview met billenmaat Jort Kelder, toegegeven dat hij en de rest van de regering te weinig oog hebben gehad voor het serieus commentaar en de kritiek van mensen als Maurice de Hond, diens green team, het red team en wetenschappers met een ander of tegengeluid.

Ik pleit ervoor dat ouders uit de toeslagenaffaire snel mogen rekenen op dezelfde voortvarendheid als in deze casus.

Want het is niet uit te leggen dat het kabinet nu ineens zonodig extra zorgvuldig wil handelen. Als je met grof geschut schade maakt, moet je ook met grof geschut puinruimen.

Althans, dat vind ik.