Gisteren bereikte ons het droeve bericht dat er een einde is gekomen aan het korte maar intense leven van Bange Frans. Hij laat een verwarde rapper en 100.000 dolende zielen achter.
Uit nood geboren, intens geleefd, uit ons lijden verlost met 1 druk op een knop
Bange Frans werd geboren op het Amerikaanse YouTube, als kind van de slechte communicatie door onze overheid, en de onderbuik van wantrouwend Nederland. Hij had een kort maar intens leven dat gevuld was met het interviewen van, wat je zou kunnen duiden als, de kneuzen van ons hoog opgeleide land. Wel hoogopgeleid, maar het toch nooit geleerd, zei een maatschappelijk hulpverlener uit het zuiden des lands over hen, en dat omschrijft het wel mooi. Want de geïnterviewden hadden allemaal tenminste een afgeronde HBO opleiding op zak, maar nooit geleerd dat je als maatschappij in crisis, elkaar moet steunen en helpen in plaats van angsten, die je logischerwijs allemaal wel in meer of mindere mate hebt, aan te wakkeren en verder te voeden. Want dat was wat Bange Frans deed in het dagelijks leven. De angsten voeden van de mensen met een kennisachterstand en het onvermogen die achterstand zelf in te lopen omdat zij door de informatiebomen het bos niet meer zagen. De kneuzen kregen van hem de kans om, soms zelfs wel anderhalf uur lang, hun giftige doctrines zonder enig kritisch tegengeluid over de steeds groter wordende groep dolende zielen uit te storten. Toen men op YouTube zag wat voor maatschappij verwoestend gedrocht zij gebaard hadden, moest men uit medemenselijkheid wel besluiten de stekker eruit te trekken.
Waar we allemaal mee blijven zitten, is de vraag of wij wat hadden kunnen doen om dit te voorkomen.
Ik denk dat het antwoord op die vraag met een volmondig ja moet worden beantwoord. Ja, wij hadden dit kunnen voorkomen als onze journalisten niet als makke schapen de slechte communicatie van vadertje Staat, voor zoete koek geslikt hadden. En als onze regering zich middels doelgroepencommunicatie had gericht op het dichten van de kenniskloof die wantrouwend Nederland nog altijd ervaart. Want kennis, zo is uit onderzoek allang gebleken, is macht en zorgt voor minder agressie bij hen die voorheen een gebrek hadden aan die kennis. Maar omdat niemand aan het begin van deze crisis alle wijsheid meteen in pacht had, gaf dat de kneuzen de kans om net te doen of zij die wel hadden, om zodoende de mensen aan hen te binden die angstig werden van al die onzekerheid. En de hoeders van de democratie, de journalisten en interviewers van de nieuwsmedia en talkshows, hadden zich met kritische vragen en goed doorvragen moeten richten op het goed bijbrengen van de groeiende kennis over het virus.
Nu dragen wij Bange Frans naar zijn laatste rustplaats
Wat achterblijft is een verwarde rapper genaamd Lange Frans, die in deze tijd van niet kunnen optreden, opzoek moet naar een nieuwe dagbesteding. En bijna 100.000 volgers van Bange Frans die blijven zoeken naar kennis van zaken zodat zij niet meer afhankelijk zijn van de kneuzen uit dit verhaal, om hun waarheid te kunnen vormen. Dat zal er na deze periode van indoctrinatie met complottheorieën en onbewezen bagger, niet gemakkelijker op worden.
Dat Bange Frans mag rusten in vrede. En die Lange snel mag herstellen van deze viruswaanzin.
Althans, dat vind ik.
